Ρεμπετοσελίδα

Ακούω εδώ και κανα χρόνο ένα online ραδιόφωνο με ρεμπέτικα. http://rebetiko.sealabs.net/radio.m3u
Οι εκτελέσεις των τραγουδιών είναι ρητά μέχρι το 1955. Οι περισσότερες από γραμμόφωνα, παλιά πικάπ, με τις χαρακιές τους, με τα χρρρρχρχρρρ, με τα όλα τους. Γυρνάς πίσω στο χρόνο που δεν έζησες. Ακούς πράγματα που δεν είχες φανταστεί, τραγούδια άγνωστα, διαμαντάκια ηχογραφημένα στην Αμερική, απαγορευμένα, χασικλίδικα, τεκετζίδικα, με κιθάρα, με τζουρά, με μπουζούκι, με σαντούρι, με απ'όλα, πιάσε ένα με τζατζίκι, βάλε λίγο Παγιουμτζή, λίγο Ρίτα Αμπατζή και μπόλικο Δελιά. -Για γαρνιτούρα χτύπα έναν αμανέ σενγκιάχ και από πάνω μια κορόνα του Αντώνη Νταλγκά ή του Νούρου.

ΔΕΝ ΠΑΙΖΕΤΑΙ !!!!!!!! (αυστηρά για φαν).
ΑΚΑΤΑΛΛΗΛΟ ΔΙΑ ΦΛΩΡΟΥΣ ΚΑΙ ΛΟΙΠΟΥΣ ΚΟΝΤΥΛΟΦΟΡΟΥΣ

Προσφάτως δε, με βάση την ενασχόλησή μου με το γλυκό μπαγλαμαδάκι, εγγράφτηκα και μέλος. Έστειλα και mp3, τους παρέπεμψα και σε παλιότερο εγχείρημα και εισέπραξα ευχάριστα σχόλια τα οποία και καταθέτω , .....να σκάσουν οι οχτροί μας


Εγώ::::::Σας στέλνω τα "μπλε παράθυρα" του Μάρκου, όχι προφανώς για να κάνω επίδειξη, αλλά για να πω κι εγώ με τη σειρά μου, πως όταν αγαπάς κάτι πολύ, σπάζεις χίλια διαβολοπόδαρα για να το καταφέρεις. Με παρέα ή χωρίς, το ρεμπέτικο ζει στις καρδιές και ψιθυρίζεται στα χείλη. Παράφωνα, άφωνα, δεν έχει σημασία. Όσο το παλεύουμε, υπάρχει ελπίδα.
Έχω το θράσος και τ'ανεβάζω και σε βίντεο. http://oudenoida.blogspot.com/2010/01/blog-post_1217.html
Σας ευχαριστώ για τη φιλοξενία.......στο επανακούειν
Γεια σας

1.αναρτώ μετά από μήνυμα που έλαβα από το νέο μέλος στην παρέα μας Makailer. Η προσπάθεια του είναι μερακλήδικη, μου αρέσει όταν άνθρωποι βρίσκουν το δικό τους τρόπο για να εκφράζονται.

2.Καλώς όρισε το νέο μέλος και ένα μεγάλο μπράβο όχι μονο για την προσπάθεια αλλά και για την ιδέα
Τωρα πια δε θα έχουμε προβλημα στη χρονοκαθυστέρηση όταν παίζουμε ζωντανά μεσω δικτύου γιατι θα εφαρμόσω το συστημα Makailer! Ετοιμαστείτε να αυτοκινηματογραφηθείτε κιθαρίστες!!! εντός ολίγου θα λάβετε μέηλ με τις παραγγελιες μου! Επιτέλους εικονικός κιθαριστας που ουτε γκρινιαζει ουτε μιλάει μόνο παίζει χε χε

3. Μπραβο ρε παιδια αυτη η προσπαθεια αξιζει οσο χιλια δημοσιευματα?
Καλη συνεχεια.

4. δε μας νοιαζουν φιλε τα παραφωνα και τα αφωνα..σημασια εχει τι αισθανεται κανεις. Και γω μπορω να πω απο εδω που ειμαι πως καταλαβαινω απολυτα αυτη την 'αναγκη' και πως αυτο που ειδα με συγκινησε πολυ. Να σαι παντα καλα να παιζεις..

5. Τον καταλαβαινω το φιλο μας τον Makailer γιατι κι εγω βρισκομουν και βρίσκομαι (περιπου) σε παρομοια κατασταση........
Παντως ωραιος φιλε μου.....συγχαρητηρια

6. Ε ρε φιλαρακι....σε νιωθω απολυτα....μεχρι πριν λιγο καιρο ημουν χωρις παρεακι για ρεμπετικα.Ολα στον υπολογιστη..κι επειδη βαριομουν να ηχογραφησω κιθαρα μου εκανε περισσοτερο κεφι να τη γραφω σε πιανακι του fruityloops....και δωστου εγω απο πανω

Αντε με το καλο...να δουμε και δικες σου συνθεσεις

7. Έτσι ακριβώς είναι, χαρά μοιρασμένη χαρά διπλασιασμένη. Έτσι κι αλλιώς σ'αυτή τη ζούγκλα που ζούμε τέτοια σαν αυτά εδώ είναι πηγές χαράς και κουράγιου.

8.Ρε παιδιά, λέτε με τα νέα (πολεμικά!) δημοσιονομικά μέτρα να το γυρίσει ο κόσμος πάλι στο ρεμπέτικο; Γιατί πού αλλού θα βρεις τραγούδια που να εκφράζουν τόσο καλά τη σημερινή αγωνία και αδικία; Μόνο μην φτάσουμε σε τίποτε "τι πάθος ατελείωτο..." φοβάμαι.


Το ρεμπέτικο είναι πολύ ιδιαίτερο θέμα, διότι πηγάζει, έρχεται δηλαδή από μεγάλο βάθος. Ψαλμοί, ανατολίτικες μελωδίες, μακάμια, αμανέδες, βυζαντινά μέλη, Μικρα Ασία, αλλά και μαγκιά, αντιεξουσιαστική διάθεση, πράξη, παρανομία, ουσίες, φυλακή, εξορία, ξύλο, μαχαίρια, σκοτωμοί, θάνατοι, αρρώστιες, ξενιτιές, γυναικοδουλειές, ζήλειες, νταηλίκια.
Δεν αγγίζεται εύκολα, ούτε με φόβο, αλλά ούτε και με πολύ θράσος, παρά με ευλάβεια.
Μεταλαβιά, που λέγαμε και παλιά.
Στα Fora της ρεμπετοσελίδας http://rebetiko.sealabs.net/home.php που παρακολουθώ, βλέπω ανθρώπους πολύ σπουδαγμένους, μορφωμένους με γνώση του αντικειμένου και χαίρομαι για αυτό. Η μουσική φτιάχτηκε για να ενώσει, να εκπολιτίσει, ούτε για να κουφάνει, ούτε για να απομονώσει ανθρώπους. Προκαλεί το χορό, την κίνηση, τον καϋμό και κατευνάζει δυσάρεστα συναισθήματα.
Εγώ δε μεγάλωσα με τέτοια ακούσματα, αλλά προφανώς η μικρασιάτικη ρίζα μου ηλεκτρίζεται με τους δρόμους αυτούς. Είμαι που είμαι ρετρό, ήρθα και απόγινα. Μάλλον η απελπισία των πρόσφατων καιρών συντελεί επίσης. Καθ'ότι το ρεμπέτικο άνθισε και πρόσφερε καταφύγιο σε όλο εκείνο το προσφυγολόϊ μετά την Καταστροφή του '22. Οι άνθρωποι ξανάρχισαν από το μηδέν, υπό του μηδενός.

Λες να μας περιμένει κάτι αντίστοιχο;;; Δύσκολο έτσι;;; Λες;;;;;; Μπα!!!!!!!!! Εεεεεεε;;;;;