ΗΘΙΚΟΝ ΔΙΔΑΓΜΑ

Ο ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΚΑΛΑ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ







Δευτέρα 25 Μαΐου 2009

Και κάτι για τους Εβραίους της Θεσσαλονίκης....

Είχα ξαναπεί για τους Εβραίους της Σαλονίκης σε προηγούμενο post (http://oudenoida.blogspot.com/2008/07/blog-post_31.html). Τώρα ξαναβρέθηκα σε διημερίδα στο Πα.Μακ., με συζήτηση για την οικονομία της Κατοχής και την τύχη των εβραϊκών περιουσιών.
Χμμμμμμ, είπα, όταν το πρωτοάκουσα.
Και ξανα χμμμμμ, είπα όταν βγήκα....

Ο γνωρίζων αμειφθήσεται!



Αντιγράφω κείμενο της Λέλας Σαλέμ: Η ακίνητη περιουσία των Εβραίων της Θεσσαλονίκης κατά την περίοδο της Γερμανικής Κατοχής μέσα από τα αρχεία του Υποθηκοφυλακείου Θεσσαλονίκης

Εννέα Απριλίου 1941 τα στρατεύματα του Γ΄Ράιχ εισέρχονται στην Θεσσαλονίκη. Δέκα εννέα μήνες μετά, την 11η Νοεμβρίου 1942, επιτάσσονται από τους Γερμανούς οι πρώτες εβραϊκές περιουσίες. Επτά Μαρτίου 1943 με την υπ’ αριθμ 5/2839 διαταγή του Στρατιωτικού Διοικητή Θεσσαλονίκης – Αιγαίου Μαξ Μέρτεν, ο Γενικός Διοικητής Μακεδονίας διορίζει εντολοδόχους για την διαχείριση των εβραϊκών περιουσιών (Ν.Δ. 205/1-6-43 «περί διαχειρίσεως των εγκαταλειφθησών και κατασχεθησών εβραϊκών περιουσιών υπό των Αρχών Κατοχής» με αναδρομική ισχύ από 7/3/1943).

Από 15/3/1943 μέχρι 10/8/1943 εκτοπίστηκαν από την Θεσσαλονίκη 46.091 Εβραίοι και στάλθηκαν στα ναζιστικά στρατόπεδα. Επιτάχθηκαν 11.000 διαμερίσματα και 2.300 καταστήματα που ανήκαν σε εβραϊκές οικογένειες. Η αξία της ακίνητης περιουσίας των Εβραίων της Θεσσαλονίκης ήταν 68.000.000 χρυσά φράγκα. Οι Εβραίοι κατείχαν περίπου το ¼ της ακίνητης περιουσίας της πόλης.

Το χρονικό διάστημα από 6/4/1941 έως 10/8/1943 μεταγράφηκαν στο Υποθηκοφυλάκειο Θεσσαλονίκης περίπου 10.000 συμβόλαια και τίτλοι.

Πόσα από τα συμβόλαια αυτά αφορούν εβραϊκά ακίνητα;
Ποια η αξία των εβραϊκών ακινήτων στο σύνολο των συναλλαγών;
Υπάρχει διαφορά στο τίμημα των συμβολαίων σε σχέση με την εκτίμηση της οικονομικής εφορίας;
Πότε και αν ο εβραϊκός πληθυσμός της πόλης κατάλαβε τι επρόκειτο να συμβεί, και αν τα διάφορα αντιεβραϊκά μέτρα τους οδήγησε να πάρουν βιαστικές αποφάσεις για την μεταβίβαση περιουσιών.

Τώρα αναρωτιέται ο Ενοίδα:
Θα υπάρξουν πιθανόν και άλλα παρόμοια ζητήματα, όσο το Παλαιστινιακό είναι ανοικτό. Όσο το κράτος των Παλαιστινίων προετοιμάζεται, το Περισκόπιο του Ισραήλ στρέφεται προς όλας τας κατευθύνσεις........ Χάιτε να δούμε!!!!

Προς γνώσιν και συμμόρφωσιν, κ.Ομπάμα'μ...

Αναδημοσιεύω από Ιστοσελίδα και σημερινή εφημερίδα (Θεσσαλονίκη 25/5/2009)


The Honorable Barack ObamaPresident,
United States of America
White House1600 Pennsylvania Avenue,
NWWashington, DC 20500

Dear President Obama,
We, the undersigned scholars of Graeco-Roman antiquity, respectfully request that you intervene to clean up some of the historical debris left in southeast Europe by the previous U.S. administration.
On November 4, 2004, two days after the re-election of President George W. Bush, his administration unilaterally recognized the “Republic of Macedonia.” This action not only abrogated geographic and historic fact, but it also has unleashed a dangerous epidemic of historical revisionism, of which the most obvious symptom is the misappropriation by the government in Skopje of the most famous of Macedonians, Alexander the Great.
We believe that this silliness has gone too far, and that the U.S.A. has no business in supporting the subversion of history. Let us review facts. (The documentation for these facts [here in boldface] can be found attached and at: http://macedonia-evidence.org/documentation.html)
The land in question, with its modern capital at Skopje, was called Paionia in antiquity. Mts. Barnous and Orbelos (which form today the northern limits of Greece) provide a natural barrier that separated, and separates, Macedonia from its northern neighbor. The only real connection is along the Axios/Vardar River and even this valley “does not form a line of communication because it is divided by gorges.”
While it is true that the Paionians were subdued by Philip II, father of Alexander, in 358 B.C. they were not Macedonians and did not live in Macedonia. Likewise, for example, the Egyptians, who were subdued by Alexander, may have been ruled by Macedonians, including the famous Cleopatra, but they were never Macedonians themselves, and Egypt was never called Macedonia.
Rather, Macedonia and Macedonian Greeks have been located for at least 2,500 years just where the modern Greek province of Macedonia is. Exactly this same relationship is true for Attica and Athenian Greeks, Argos and Argive Greeks, Corinth and Corinthian Greeks, etc.
We do not understand how the modern inhabitants of ancient Paionia, who speak Slavic – a language introduced into the Balkans about a millennium after the death of Alexander – can claim him as their national hero. Alexander the Great was thoroughly and indisputably Greek. His great-great-great grandfather, Alexander I, competed in the Olympic Games where participation was limited to Greeks.
Even before Alexander I, the Macedonians traced their ancestry to Argos, and many of their kings used the head of Herakles - the quintessential Greek hero - on their coins.
Euripides – who died and was buried in Macedonia– wrote his play Archelaos in honor of the great-uncle of Alexander, and in Greek. While in Macedonia, Euripides also wrote the Bacchai, again in Greek. Presumably the Macedonian audience could understand what he wrote and what they heard.
Alexander’s father, Philip, won several equestrian victories at Olympia and Delphi, the two most Hellenic of all the sanctuaries in ancient Greece where non-Greeks were not allowed to compete. Even more significantly, Philip was appointed to conduct the Pythian Games at Delphi in 346 B.C. In other words, Alexander the Great’s father and his ancestors were thoroughly Greek. Greek was the language used by Demosthenes and his delegation from Athens when they paid visits to Philip, also in 346 B.C.
Another northern Greek, Aristotle, went off to study for nearly 20 years in the Academy of Plato. Aristotle subsequently returned to Macedonia and became the tutor of Alexander III. They used Greek in their classroom which can still be seen near Naoussa in Macedonia.
Alexander carried with him throughout his conquests Aristotle’s edition of Homer’s Iliad. Alexander also spread Greek language and culture throughout his empire, founding cities and establishing centers of learning. Hence inscriptions concerning such typical Greek institutions as the gymnasium are found as far away as Afghanistan. They are all written in Greek.
The questions follow: Why was Greek the lingua franca all over Alexander’s empire if he was a “Macedonian”? Why was the New Testament, for example, written in Greek?
The answers are clear: Alexander the Great was Greek, not Slavic, and Slavs and their language were nowhere near Alexander or his homeland until 1000 years later. This brings us back to the geographic area known in antiquity as Paionia. Why would the people who live there now call themselves Macedonians and their land Macedonia? Why would they abduct a completely Greek figure and make him their national hero?
The ancient Paionians may or may not have been Greek, but they certainly became Greekish, and they were never Slavs. They were also not Macedonians. Ancient Paionia was a part of the Macedonian Empire. So were Ionia and Syria and Palestine and Egypt and Mesopotamia and Babylonia and Bactria and many more. They may thus have become “Macedonian” temporarily, but none was ever “Macedonia”. The theft of Philip and Alexander by a land that was never Macedonia cannot be justified.
The traditions of ancient Paionia could be adopted by the current residents of that geographical area with considerable justification. But the extension of the geographic term “Macedonia” to cover southern Yugoslavia cannot. Even in the late 19th century, this misuse implied unhealthy territorial aspirations.
The same motivation is to be seen in school maps that show the pseudo-greater Macedonia, stretching from Skopje to Mt. Olympus and labeled in Slavic. The same map and its claims are in calendars, bumper stickers, bank notes, etc., that have been circulating in the new state ever since it declared its independence from Yugoslavia in 1991. Why would a poor land-locked new state attempt such historical nonsense? Why would it brazenly mock and provoke its neighbor?
However one might like to characterize such behavior, it is clearly not a force for historical accuracy, nor for stability in the Balkans. It is sad that the United States of America has abetted and encouraged such behavior.
We call upon you, Mr. President, to help - in whatever ways you deem appropriate - the government in Skopje to understand that it cannot build a national identity at the expense of historic truth. Our common international society cannot survive when history is ignored, much less when history is fabricated.

Sincerely,


Και παρακάτω υπογράφουν ίσαμε 220 ακαδημαϊκοί πάσης εθνικότητας και καταγωγής.

Για περισσότερες πληροφορίες
http://macedonia-evidence.org/

Και καταλήγω:
Εν ώτα μη ακουέντων............................
(Στα Ελληνικά: Στου κουφού την πόρτα....)

Αναμνήσεις από παλιότερα γλέντια

Μιά που στο προηγούμενο post, αναφέρθηκα σε γλέντια και χαρές (όπου γάμος και χαρά.....), μπορώ να πω ότι έκανα ουκ ολίγα από δαύτα. Με συγγενείς ή με φίλους, με ξένους, που τους έβλεπα για πρώτη φορά, με γέρους, με πιτσιρικάδες, με λογιών-λογιών φυλές, συνάφια και όργανα....



Και που 'σαι ακόμα! The best is yet to come, που λένε.... Αλλά που ξες τι σου ξημερώνει την επαύριον. Γι'αυτό μια μικρή μόνο δόση νοσταλγίας από παλιές τρομερές στιγμές........


Εδώ στον Παλιό Παντελεήμονα Πιερίας. Με τα μπουζούκια καμμία σχέση. "Γειά σας παιδιά, ήρθα", λέω. "Καλώς τον" λεν αυτοί. Και τελείωσε το ζήτημα. Παίζαμε μέχρι τις 3.30 πμ.





Σε γάμο φίλου. Άμα λάχει ρίχνουμε και καμμιά γυροβολιά.....









Σε ταβέρνα με νεαρούς ρεμπέτες. Ο παππούς αριστερά καθοδηγεί.





Με τα χάλκινα της Καστοριάς. Εδώ κάνω ψιλομόκο. Όχι μόνο για το θόρυβο που βγάζουν, αλλά και για την ποιότητα της μουσικής των "συνάδελφων" τσιγγάνων








Ο τύπος με το μαντολίνο, πνευμονολόγος, δάσκαλος των βρογχοσκόπων της Θεσσαλονίκης. Παίζει λίγο από Χατζιδάκι, Νότη Μαυρουδή, άντε και καμμιά Φραγκοσυριανή. Εγώ μέσα σ'όλα!






Εκ δεξιών, δύο πολύ καλοί παίκτες. Ο Κωστής Κυριτσάκης, με τη λύρα. Το συναντώ που και που στο "Ρακόμελο". Ο άλλος έφυγε στα καράβια.





Και το κουφό για το τέλος. Γλέντι τσιγγάνικο στη μέση της Φλωρεντίας, με Ούγγρους βιρτουόζους. Είναι από κείνες τις στιγμές που σπας το όργανό σου, α στα διάλα....

Εμείς πάντως γλεντάμε......

Έξω ντέρτια και καϋμοί. Μετά το εκκαθαριστικό που μου ήρθε ηλεκτρονικώς και μου 'πεσε σαν τσεκουριά στο σβέρκο, είπαμε να φτάγωμεν έναν παρακάθ'.
Μαζευτήκαμαν λοιπόν νέοι, γέροι (ολίγον) και παιδιά. Και τα σπάσαμε!!!
Ο απολογισμός ήταν 22 πιάτα και μπόλικα ποτήρια σπασμένα, λουλούδια ξεπουπουλιασμένα, χαρτοπετσέτες εκατοντάδες. Οι σκούπες πήγαιναν και ερχόντουσαν. Κι όλο λέγαμε : "Ας έρθει η κρίση, το 2012, ο Παπανδρέου, ο Αλμούνια, όποιος διάολος θέλει. Εμείς θα πάμε με το κεφάλι ψηλά και το λαρύγγι στο φουλ!". Πολύς χορός, συνετέλεσε βεβαίως-βεβαίως και η ορχέστρα, πολύ ξελαρύγγιασμα, τραγούδια που 'χα να τα παίξω χρόνια. Τα ξαναθυμηθήκαμε και τινάξαμε την μπάνκα του κεφιού και της χαράς. Εκτόνωση με τα ούλα της. 6 ώρες ασταμάτητα έπαιζα και οι άλλοι τα 'διναν! Προπαντός οι γέροι, καθότι δεν έχουν αναστολές. Σου λέει λίγες είναι οι ώρες μας (Μούσι! Αυτοί θα μας θάψουν). Οι νεότεροι πιο ντροπαλοί, πιό ανόρεχτοι, αλλά πάλι κάτι έκαμαν.Μερικές φωτό ως δείγμα παραθέτω παρακάτ'.


Ο νεαρός εδώ είναι καρδιολόγος, αλλά χορεύει με στυλ "Είστε όλοι σας παιδιά μου". Λίγο από Νουρέγιεφ, λίγο "να τις πατήσω τώρα τις κατσαρίδες ή μετά;"

Πολύ χειροκρότημα στον καλλιτέχνη, πολύς Διονυσίου, πολύς Μενιδιάτης, πολύς Γαβαλάς (δεν περίμενα από σένα να τιμωρηθώ), πολύς Παπαϊωάννου, μα πάνω απ'όλα Στέλιος, Στέλιος, Στέλιος, ξανά Στέλιος και στο τέλος και λίγο Στέλιος


Τα κυκλωτικά μες στο πρόγραμμα.
Βελτιωμένος στα ποντιακά (Τα μαλλία μ' ντ'έσπρυναν, Μάθαν γράμματα Γιωρίκα κτλ), θρακιώτικα, καρσιλαμάδες, καλαματιανά, μπάλλους κτλ.
Λόγω ηλικίας, δεν παραλείφθηκαν και τα απαραίτητα τανγκό μπεγκίν και βαλσάκια του '50.


Στα τσιφτετέλια βέβαια ρεσιτάλ τα χανουμάκια.
Η μαμά καλή, αλλά και η κόρη της πάνω στο τραπέζι μας τρέλανε.
Γενικώς, αξέχαστη μεσημεροαπογευματοβραδοκατάσταση.
Πάντα τέτοια και σε όλους......
Άιντε χορέψτε γιατί χανόμαστε!!!!!

Τρίτη 19 Μαΐου 2009

Νουνίζω, καλατσεύω, αραεύω.....


Ξεκινώ λέγοντας ότι μέχρι και πριν 10 περίπου χρόνια, πίστευα ότι οι ρίζες μου είναι αμιγώς Μικρασιατικές. Ο παππούς (πατέρας του πατέρα μου) απ'την Προύσσα, η μητέρα του από τη Νικομήδεια. Από της μητέρας μου το σόϊ, μια λέξη: Έρμπαα. Που στο διάολο ήταν αυτό το Έρμπαα;;

Η προγιαγιά μου μου μιλούσε μόνο Τούρκικα, ποτέ Ποντιακά. Θεωρούσα ότι ήταν αυτό που λέει ο κόσμος ως συνήθως, Τουρκόφωνος πληθυσμός. Κάποιος όμως "πωρωμένος" με τις ποντιακές ρίζες φίλος, μου διαβεβαίωσε ότι το Έρμπαα ήταν αμιγές ποντιακό χωριό, στην περιοχή της Νεοκαισάρειας, κοντά στην Αμάσεια και στην Τοκάτη (Ευδοκία). Υπάρχει ακόμα, διατηρεί μικρό αριθμό Ποντίων (στη διάλεκτο) Τούρκων υπηκόων και επιβεβαιώνει περίτρανα την Ποντιακή μου ρίζα, την οποία κρυφά (ήξερα;) θα ήθελα να έχω πάντα.

Γιατί αλήθεια είναι ότι ζήλευα πάντα τους Πόντιους. Όχι βέβαια τους Πόντιους των ανεκδότων. Αλλά αυτό το Ποντιακό έθνος, με την μεγάλη Ιστορική του επίδραση στον Χωροχρόνο των απανταχού Ελλήνων, ως γένος πιά. Αυτών των Ποντίων που διέπρεψαν, που άκμασαν εν μέσω δυσκολιών, με μόνο εφόδιο την εξυπνάδα, το δαιμόνιο κι εφευρετικό πνεύμα τους, την καπατσοσύνη και την προσαρμοστικότητά τους. Που οι φιλοδοξίες τους φόβισαν τόσο τους Οθωμανούς και τους Νεότουρκους, και μόνο με τη βία μπορούσαν να τους αντιμετωπίσουν.

Δυστυχώς όμως σήμερα αυτή η λάμψη φαίνεται να φθίνει και να διαλύεται στη δίνη των προσμίξεων. Μιλώ βέβαια για αυτούς τους "γιαλατζί" Πόντιους, που μόνο κατ' όνομα ανήκουν, αλλά σε καμμία περίπτωση δεν το αξίζουν. Στους νεοΠόντιους, των αδιάφορων συμπεριφορών, που προσπαθούν να καταργήσουν και να σβήσουν αυτή την αταβιστική φλογίτσα στις ψυχές και στα γονίδια μας και να ισοπεδώσουν συλλογικές μνήμες, καθώς και τρόπους "αφύπνισης" και αρωθυμιών, για να χρησιμοποιήσω και την καλατσήν εμούν, την ντοπιολαλία μας.


Αραέτς.......


Σα 19 Μαϊου τιμούμε την γενοκτονίαν των Ποντίων, τ'εμετέρ' τ' ανθρώπ', τη καλομάνες, τη λυκοκαλομάνες, ντο εφέκαν τα κόκκαλά τουν σον Πόντον και σην Ανατολήν.

Μαθέστεν, Δεβάστεν, να θυμάται όλιον ο κόσμον ντο εποίκαν οι Τουρκάντ' με τον Κεμάλ και τον Τοπάλ Οσμάν, ντο έσφαξαν, ερίμαξαν κι εξεκλήρτσαν τ'εμετέρτς α σα μέρη ντο εγεννέθαν.

Απές από βιβλία και φωτογραφίας, κλώσκουμαι σα παλαιά κι αχπαράζω α σον Γολγοθάν ντο έζησαν οι προγόντς εμούν. Κ'επόρναν να πιστέψουν ντο ίνεται. Τα ξένας δυνάμεις, Προστάτιδες γιαρ, άμα κι προστάτεψαν, μον΄ εφήκαν τα παιδόπα σα λιθάρεα απάν και σα τσαμούρ' απές. Αείκον γουρπάν, αδέρφια, μην ενεσπάλλωμεν.


Η ψυμ' ταράζνεται μ'όσα τερώ σήμερον, σην Γάζαν, σο Αφγανιστάν και σο Νταρφούρ. Οι πρόσφυγες α σο κουνίν, εγροικούν. Εγροιξάτε και βάλτε καλά σ'αχούλ'νατς. Ανθρώπ' τον άνθρωπο κι πρέπει να πληγών'.

Ο Πόντον και τα τραγωδίας έντανε ζωντανά και θα παραμένε ζωντανά, σίταμ' εμείς οι νεότεροι κρατάγνε και αγκαλίζνε την αρωθυμία.

Τα ζαμάνια εν παλαλά.



Και τώρα μερικές φωτογραφίες (για να μην ξεχνάμε)


Εδώ εκδρομείς με παϊτόνια, στο δρόμο προς το Σοούκ-Σου, θέρετρο έξω από τη Τραπεζούντα. Μπροστά ο τραπεζίτης Καπαγιαννίδης και στο άλογο ο Θεοφυλάκτου. 1913.
Στο Σοούκ-Σου ακόμα και σήμερα υπάρχουν τα ερείπεια από τις βίλλες των εύπορων Τραπεζούντιων.














Φροντιστήριο Σουρμένων (Α σα Σούρμενα η κόρ') Ιούλιος 1908. Μαθητές και καθηγητές, μαζί με μια ορχήστρα.
Η εκπαίδευση και γενικότερα οι βαθιές αρχές της Παιδείας, που παρείχαν οι Πόντιοι, τους χαρακτήριζε και τους ανέδειξε ακόμα και μέσα από τις αντιξοότητες.
Και φυσικά προκαλούσε και τη μεγάλη ζήλεια και φθόνο.





Ήδη απ'το 1914-18, οι πρώτες διώξεις έγιναν στα πλαίσια της εθνοκάθαρσης, με εντολές των Νεότουρκων Ταλάτ και Ενβέρ Πασά. Οι Πόντιοι οργανώνονται σε αντάρτικες ομάδες για την προστασία των πόλεών τους από τις σφαγές και την αποφυγή ένταξης στα Τάγματα Εργασίας (αμελέ ταμπουρού) .



Γιατί ποτέ δε μας είπαν για το Ποντιακό Αντάρτικο στα σχολεία;;;;
Γιατί δεν έγινε ποτέ έστω και μία νύξη περί της λεβεντιάς αυτών των ηρώων;;;;

















Αυτή είναι η αγαπημένη μου φωτογραφία. Ο Πόντιος Αντάρτης Καπετάν Βαγγέλης Ιωαννίδης. Έδρασε στην Κιουμούς Μαντέν















Δεξιά, αντάρτες της Κρώμνης με τον καπετάνιο τους (1922).
Κάτω, οι Φονιάδες του Λαού μας:
Κεμάλ Πασάς, από οικογένεια εξισλαμισμένων Εβραίων της Θεσσαλονίκης, που ήταν γνωστοί και ως ντονμέδες, μετέπειτα Ατατούρκ-Πατέρας των Τούρκων, που οι δικοί μας οι ξεφτιλογλείφτες πολιτικοί του αποδίδουν στεφάνια.
Δίπλα, ο Τοπάλ Οσμάν, ο δήμιος των Ποντίων, που με τους Τσέτες του, αφιονισμένους Τατάρους και Ανατολίτες απολίτιστους, ίδια ζώα, θέρισαν γυναικόπαιδα και εξαφάνισαν ολάκερες οικογένειες.




















Εδώ, Πόντια γυναίκα, κρεμασμένη ανάποδα, αφού την ακρωτηρίασαν και την αποκεφάλισαν. Γιατί δεν τα είδαμε πουθενά αυτά;; Γιατί δε μας τα είπαν;; Φοβήθηκαν μην τυχόν ανάψουν εθνικιστικά ένστικτα;; Ενώ τώρα, που κοιμόμαστε σα βόδια, είναι καλύτερα;; Ας ξέραμε και ας βρίσκαμε το κουράγιο να συγχωρήσουμε ή να κατανοήσουμε. Αλλά με τίποτα δε δέχομαι να μας κρατάν τόσες δεκαετίες στην πλήρη άγνοια, οι ίδιοι άνθρωποι (οι Διεθνιστές Δάσκαλοι και Ακαδημαϊκοί μας) που τώρα κόπτονται για την αφύπνισή μας.



Και μερικές φωτογραφίες από τη χθεσινή εκδήλωση στην Πλατεία της Αγίας Σοφίας, στη Θεσσαλονίκη, την προσφυγομάνα, που λένε (Τέτοιοι μα....κες είμαστε, τέτοια μας λένε....)



Κατάθεση στεφάνου στο Μνημείο για τη Γενοκτονία και μοιρολόϊ από τον Αλέξη Παρχαρίδη.


Αείμνηστοι και αξιομακάριστοι...








Οι Σύλλογοι της Μακεδονίας έδωσαν το παρών, όχι μόνο με τους άνω των 60, αλλά και με νεαροπαρέες, που έβαλαν τις στολές των χορευτικών και κατέβηκαν να υποστηρίξουν την καταγωγή τους, χωρίς ντροπές και χωρίς υφάκια.








Οι άδειες καρέκλες είναι επειδή πήγαμε λίγο νωρίς. Από τους πρώτους πάντως που περίμεναν, ο συγγραφέας Γιώργος Ανδρεάδης και ο γιατρός Κωνσταντινίδης Ηλίας, άξιοι διάδοχοι άξιων προγόνων, με ενεργό συμμετοχή σε παρόμοιες εκδήλώσεις.


Κάποια στιγμή έγινε μια ψιλοφασαρία, όταν ανέβηκε στο βήμα η εκπρόσωπος του ΚΚΕ και είπε κάποια ξενέρωτα του στυλ : "Δε φταίνε οι λαοί, φταίνε οι εθνικιστικοί πόλεμοι και ο καπιταλισμός". Οπότε τσίμπησαν τα παλικάρια της Χρυσής Αυγής, που ήταν παραπέρα και άρχισαν τα γιούχα. Βγήκε και ένας μπάρμπας και φώναζε ότι τη Μακεδονία δεν τη γλύτωσαν οι κομμουνιστές αλλά οι Πόντιοι, οι Έλληνες. Έγινε ένα τζερτζελοκούδουνο, αλλά με τον Αυστραλό που μίλησε κάπως ηρέμησαν.

Θα μπορούσα να αναφέρω κι άλλα.
Χρειάζεται;;;;;;;;;;;;;


(Πηγή Ιστορικών φωτογραφιών: Ελευθεροτυπία Βιβλίο Ε-Ιστορικά, Η σφαγή των Ποντίων, 16/5/2009)

Σάββατο 16 Μαΐου 2009

Εκθέσεις ιδεών.....και τι ιδεών

Με αφορμή την έναρξη των Πανελληνίων, και ειδικότερα με το μάθημα αυτής της τρισκατάρατης Έκθεσης, θυμίζω παλιότερες εποχές, άλλα ήθη, άλλα επικοινωνιακά και γλωσσικά ζητήματα. Έκθεση μαθητή απ'το Λειβαδερό Κοζάνης το 1966. (Πηγή : www.tzedes.gr)





ΟΥΣΤ ΣΤΑ ΜΟΝΟΠΩΛΙΑ......

ΑΘΗΝΑΙΚΗ ΖΥΘΟΠΟΙΪΑ
TO ΟΛΛΑΝΔΙΚΟ ΜΟΝΟΠΩΛΙΟ ΜΠΥΡΑΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ

HEINEKEN, AMSTEL, PAULANER, BUCKLER, ΑΛΦΑ, ERDINGER
Η Επιτροπή Ανταγωνισμού στην Ελλάδα είναι ΥΠΗΡΕΤΗΣ των συμφερόντων της ΟΛΛΑΝΔΙΚΗΣ -ΑΘΗΝΑΙΚΗΣ ΖΥΘΟΠΟΙ ΙΑΣ.
Καταγγελίες επώνυμες υπάρχουν.
Δημοσιεύσεις στις εφημερίδες υπάρχουν.
Δεν υπάρχει όμως διάθεση από το κράτος να λυθεί το θέμα
Περιμένουμε μόνο την παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Έχουν το 85% της Ελληνικής αγοράς μπύρας.

Την τελευταία 10ετία έχουν ΚΕΡΔΗ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ 9 ΔΙΣ ΕΥΡΩ.
Οι Ολλανδοί με τα λεφτά του μέσου Έλληνα που κερδίζουν ,εξαγοράζουν άλλα εργοστάσια μπύρας στην Ευρώπη.
Μόνο ψίχουλα από αυτά τα κέρδη επανα-επενδύονται στην Ελλάδα.
Η Ηeineken πουλιέται στα Ελληνικά Σούπερ Μάρκετς 60% υπερτιμημένη
από τα αντίστοιχα Oλλανδικά !!!!!.
Και όλα αυτά με τις ΕΥΛΟΓΙΕΣ και την ΑΝΟΧΗ του Ελληνικού Κράτους.
Το ΟΛΛΑΝΔΙΚΟ ΜΟΝΟΠΩΛΙΟ μπύρας είναι ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΣ.
Εκβιάζει, πιέζει, υποβάλλει κανόνες, μπλοκάρει τον ανταγωνισμό.

Στα Σουπερ μάρκετς, πρατήρια, κάβες, χονδρεμπόρους, εστιατόρια, ταβέρνες, σουβλατζίδικα. καφενεία, μπαρ, ψιλικατζίδικα, φαστ φουντάδικα, πιτσαρίες κτλ
δεν βρίσκει άλλες μπύρες παρά μόνο της Αθηναϊκής Ζυθοποιίας.

Κάνουν ΠΑΡΑΝΟΜΑ ιδιωτικά συμβόλαια για την αποκλειστική διάθεση των προϊόντων τους.
Γέμισαν την αγορά με ΔΩΡΕΑΝ ψυγεία , όπου υπάρχει χώρος ΜΟΝΟ για τα προϊόντα τους.

Μας εκμεταλλεύονται ,εξάγουν τα κέρδη τους οι φιλέλληνες Ολλανδοί,

Και το μεγάλο ευχαριστώ τους βρίσκεται στην ιστοσελίδα της Heineken www.Heineken.com ,
Παρουσιάζουν το FYROM σαν ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ.

ΕΛΛΗΝΑ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΗ .
ΠΑΡΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ.
ΠΕΣ OXI ΣΤΟ ΟΛΛΑΝΔΙΚΟ ΤΣΙΦΛΙΚΙ.
ΠΟΛΕΜΗΣΕ ΤΟ ΜΟΝΟΠΩΛΙΟ ΜΠΥΡΑΣ .
ΤΑ ΛΕΦΤΑ ΣΟΥ ΕΧΟΥΝ ΑΞΙΑ.
ΟΧΙ ΣΤΟ ΞΕΖΟΥΜΙΣΜΑ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΟΛΛΑΝΔΟΥΣ!!!
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΟΛΛΑΝΔΙΚΗ ΑΘΗΝΑΙΚΗ ΖΥΘΟΠΟΙ ΙΑ.
…..ΓΙΑΤΙ ΕΤΣΙ ΣΑΣ ΑΡΕΣΕΙ…….
ΠΡΟΩΘΕΙΣΤΕ ΤΟ ΣΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΚΑΙ ΦΙΛΟΥΣ ΣΑΣ.

ΟΙ BLOGGERS ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΕΛΕΥΘΕΡΗ ΔΥΝΑΜΗ ΤΩΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΩΝ.
Απλά παραδείγματα...... (αρχείο απ'το 2003, πάντα όμως επίκαιρο, χωρίς να είναι γραφικό)


Πολιτικές Ιδεολογίες
ΦΕΟΥΔΑΡΧΙΣΜΟΣ: Έχεις δύο αγελάδες. Ο αφέντης σου παίρνει ένα μέρος του γάλακτος.
ΚΑΘΑΡΟΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ: Έχεις δύο αγελάδες. Η κυβέρνηση τις παίρνει και τις βάζει σ' ένα στάβλο μαζί με τις αγελάδες όλων των άλλων. Εσύ πρέπει να φροντίζεις όλες τις αγελάδες. Η κυβέρνηση σου δίνει ακριβώς όσο γάλα χρειάζεσαι.
ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΚΟΣ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟΣ: Έχεις δύο αγελάδες. Η κυβέρνηση τις παίρνει και τις βάζει σε ένα στάβλο μαζί με τις αγελάδες όλων των άλλων. Μια ομάδα πρώην εκτροφέων κοτόπουλων, τις φροντίζει. Εσύ πρέπει να φροντίζεις τα κοτόπουλα που πήραν από τους πρώην εκτροφείς κοτόπουλων. Η κυβέρνηση σου δίνει ακριβώς το γάλα και τα αβγά που οι νόμοι λένε ότι χρειάζεσαι.
ΦΑΣΙΣΜΟΣ: Έχεις δύο αγελάδες. Η κυβέρνηση τις παίρνει και τις δύο, σε προσλαμβάνει για να τις φροντίζεις κι έπειτα σου πουλάει το γάλα.
ΚΑΘΑΡΟΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ: Έχεις δύο αγελάδες. Οι γείτονές σου σε βοηθούν να τις φροντίζεις και όλοι μαζί μοιράζεστε το γάλα.
ΡΩΣΙΚΟΣ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΜΟΣ: Έχεις δύο αγελάδες. Εσύ πρέπει να τις φροντίζεις αλλά η κυβέρνηση παίρνει όλο το γάλα.
ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ: Έχεις δύο αγελάδες. Η κυβέρνηση τις παίρνει και τις δύο και σε εκτελεί.
ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΙΓΚΑΠΟΥΡΗΣ: Έχεις δύο αγελάδες. Η κυβέρνηση σου βάζει πρόστιμο για την μη εξουσιοδοτημένη κατοχή δύο ζώων στάβλου σε διαμέρισμα.
ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ: Έχεις δύο αγελάδες. Η κυβέρνηση τις παίρνει και τις δύο και σε καλεί στο στράτευμα.
ΚΑΘΑΡΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Έχεις δύο αγελάδες. Οι γείτονές σου αποφασίζουν ποιος θα πάρει το γάλα.
ΒΟΥΛΕΥΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Έχεις δύο αγελάδες. Οι γείτονές σου διορίζουν κάποιον που θα αποφασίσει ποιος θα πάρει το γάλα.
ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Η κυβέρνηση υπόσχεται να σου δώσει δύο αγελάδες αν την ψηφίσεις. Μετά τις εκλογές, ο πρόεδρος κατηγορείται επειδή κερδοσκόπησε με τα "μελλοντικά" βοοειδή. Ο τύπος βαφτίζει το σκάνδαλο "Cowgate".
ΑΓΓΛΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ: Έχεις δύο αγελάδες. Τις ταΐζεις με μυαλά προβάτων κι αυτές τρελαίνονται. Η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα.
ΓΡΑΦΕΙΟΚΡΑΤΙΑ: Έχεις δύο αγελάδες. Στην αρχή η κυβέρνηση ορίζει πώς πρέπει να τις ταΐζεις και πότε μπορείς να τις αρμέγεις. Έπειτα, σε πληρώνει για να μην τις αρμέγεις. Στη συνέχεια, τις παίρνει και τις δύο, σκοτώνει τη μία, αρμέγει την άλλη και πετάει το γάλα. Στο τέλος, σε αναγκάζει να συμπληρώσεις μερικές φόρμες για να καταγγείλεις τις αγελάδες που λείπουν.
ΑΝΑΡΧΙΑ: Έχεις δύο αγελάδες. Ή τις πουλάς σε μια θεμιτή τιμή, ή οι γείτονές σου δοκιμάζουν να σε σκοτώσουν για να πάρουν τις αγελάδες.
ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΟΣ ΤΟΥ ΧΟΝΓΚ - ΚΟΝΓΚ: Έχεις δύο αγελάδες. Πουλάς τρεις στην ανώνυμη εταιρία σου, χρησιμοποιώντας ανοιχτές τραπεζικές πιστωτικές επιστολές του κουνιάδου σου. Έπειτα, ξεκινάς μια ανταλλαγή μετοχών με δημόσια εγγραφή, και καταφέρνεις να τις ξαναπάρεις και τις τέσσερις αγελάδες με φορολογικές απαλλαγές για τη συντήρηση πέντε αγελάδων. Τα δικαιώματα στο γάλα έξι αγελάδων μεταφέρονται μέσω ενός Παναμέζου μεσάζοντα στις νήσουν Καϊμάν, που είναι ιδιοκτησία του κυρίως μετόχου, που ξαναπουλά στη δική σου ΑΕ τα δικαιώματα του γάλατος και των 7 αγελάδων. Ο ετήσιος ισολογισμός επιβεβαιώνει ότι η εταιρία είναι ιδιοκτήτρια 8 αγελάδων με μια option αγοράς άλλης μίας. Στο μεταξύ, εσύ σκοτώνεις τις δύο αγελάδες επειδή το γάλα τους δεν είναι καλό.
ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΣΜΟΣ: Έχεις δύο αγελάδες. Η κυβέρνηση σου απαγορεύει τόσο να τις αρμέγεις όσο και να τις σκοτώσεις.
ΦΕΜΙΝΙΣΜΟΣ: Έχεις δύο αγελάδες. Παντρεύονται και υιοθετούν ένα μοσχαράκι.
ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΣΜΟΣ: Έχεις δύο αγελάδες. Η κυβέρνηση τις παίρνει και αρνείται ότι έχουν υπάρξει ποτέ. Το γάλα τίθεται εκτός νόμου.
POLITICAL CORRECTNESS: Έχεις σχέση (η έννοια της "ιδιοκτησίας" είναι σύμβολο ενός φαλλοκεντρικού παρελθόντος, πολεμοχαρούς και μη ανεκτικού) με δύο βοοειδή διαφορετικής ηλικίας (πολύτιμα ωστόσο για την κοινωνία) και γένους μη γνωστοποιημένου.
ΣΟΥΡΕΑΛΙΣΜΟΣ: Έχεις δύο καμηλοπαρδάλεις. Η κυβέρνηση σε αναγκάζει να πάρεις μαθήματα φυσαρμόνικας.

Τετάρτη 6 Μαΐου 2009

Προτού σφυρίξει ο ρέφερης......

Ρωτάει ένα παιδί: " Πότε θα πεθάνουμε;;"
Απαντάει ο ενήλικας: " Άμα δε σφυρίξει ο ρέφερης, αγόρι μου, εσύ παίζε μπάλα. Ποτέ μην σκέφτεσαι το χρόνο."
Και συνεχίζω εγώ. Η δουλειά σου είναι να παίξεις μπάλλα. Κατέβασέ την, έλεγξέ την, κάνε κίνηση, δώσε πάσα, προπαντός δώσε πάσες και ασίστ, άμα σκοράρεις, μπράβο, άμα δε σκοράρεις, μην τρελαίνεσαι. Μη σε νοιάζει η σφυρίχτρα. Άμα το σφυρίξει, τότε όλα καλά και Αντίο. Βέβαια δεν ξέρεις και πότε θα γίνουν καθυστερήσεις, πότε μπορεί να πάει παράταση και πέναλτυ. Αλλά σημασία έχουν για κάθε άνθρωπο τα εκάστοτε 90 λεπτά. Για κάποιον είναι 80 χρόνια, για κάποιον άλλο 25. Μπορεί οι περισσότεροι θεατές να έχουν ξεχάσει τα πάντα απ'το ματς και να τους μείνει μόνο το σκορ, αλλά για σένα που έχεις ιδρώσει τη φανέλα, σε νοιάζει μόνο το παιχνίδι σου. Τι έπαιξες, πόσα χιλιόμετρα διάνυσες, σίγουρα και πόσα γκολ (όπως τα εννοεί ο καθείς, εξάλλου μην ξεχνιόμαστε goal=στόχος) έβαλες, αν ο ρόλος σου-στη ζωή-ήταν επιθετικός. Μπορεί όμως να "έπαιζες" αμυντικά και με αντεπιθέσεις. Κι αυτό θεμιτό. Το ΄χω ξαναπεί. Υπάρχουν εποχές για επίθεση και εποχές για άμυνα. Οι καλές άμυνες βγάζουν αποτελέσματα. Φύλα τα νώτα. Όλοι πίσω και ένας μπροστά.
Εν κατακλείδι, ΠΑΙΞΤΕ ΤΗΝ ΜΠΑΛΛΑ και όλα τα άλλα, όποτε έρθουν.
Μια δεύτερη συμβουλή από μένα, που είμαι σχετικά χαμηλότονος, μπάσος δηλαδή, Ντο #.
Προτιμότερο είναι να έχεις την μπάλλα ΧΑΜΗΛΑ, κοντινές πάσες στους γύρω σου ανθρώπους, όχι μακρινές μπαλιές, όχι βαθειά γεμίσματα στα χαμένα. Τα Υψηλά κεφάλια καραδοκούν να σε φάνε και να σε καρφώσουν. ΜΗΝ ΞΑΝΟΙΓΕΣΑΙ, ιδιαίτερα τώρα, που κλείνουν οι άμυνες. Το 4-4-2, δηλαδή 4μελής Οικογένεια, 4 Φίλοι (δε θέλει και παραπάνω) και 2 στη Δουλειά είναι το σύστημα που μας ταιριάζει.
Και προπαντός, Κανείς να μην ξεχνάει την αγωνιστική, την αθλητική του αξιοπρέπεια.
Και πουστιά να σου παίξει ο ρέφερυ, στημένο να είναι, όλα να σου πάνε σκατά, όλα φάλτσα σφυρίγματα, όλα να στα ακυρώνουν,
ΕΣΥ ΜΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΕΣΑΙ ΚΑΙ ΣΤΑΣΟΥ ΣΤΟ ΥΨΟΣ ΣΟΥ. Δε θα κερδίσεις τίποτα, παρ'εκτός καμμιά κίτρινη ή και κόκκινη. Δέξου το, στα αγγλέζικα το λένε live up with it.
Υ.Σ. Όποιος είδε το Τσέλσι-Μπαρτσελόνα, με το γκολ στο 92' και την ανατροπή, θα καταλάβει............

Δευτέρα 4 Μαΐου 2009

Δεβάτεν οπίς απ' όθεν έρθατεν.....

http://pnt.wikipedia.org


ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ σα ποντιακά (Τ'ανοιχτόν η Εγκυκλοπαίδεια).

Μπράβοοο, Ζήτωωωωω!!!!!!!!! Αυτή είναι πρόκληση, αυτές είναι οι Ιδέες του Έθνους που αν δεν ερχόταν στην Ελλάδα, τίποτα δε θα ήταν όπως το ξέρουμε σήμερα. Ας μην υπεισέλθω σε περισσότερη ανάλυση και στεναχωρήσω πολλούς ΠαλαιοΕλλαδίτες, διότι λίγο θέλουν να ανάψουν τα αίματα. Πάντως ξανά μπράβο στα παιδιά (από τη Γερμανία) που είχαν την ιδέα. Απαιτείται πάντως γερή βάση, όχι μόνο από βιβλιογραφικές πηγές, αλλά και από ανθρώπινο έργο, που να υποστηρίζει γραπτώς το ποντιακό ιδίωμα. Τι ιδίωμα δηλαδή, πιο Ελληνική γλώσσα από τη διάδοχο της αρχαίας Ιωνικής, τα Ποντιακά, δεν πιστεύω να υπάρχει. Όταν ο ξεχασμένος Πόντιος λέει "Τα Παιδία" λαλεί και καλατσεύ' τ'αρχανθρώπ' τη λαλίαν. Δε θα πω άλλα, γιατί θα φανώ πωρωμένος και δεν το θέλω.

Αυτά τα λίγα για την Παράδοση που δεν πεθαίνει σε σκονισμένες, απαρχαιωμένες φόρμες, αλλά ανθίζει και προχωρά και δουλεύει με την κοινή προσπάθεια κι αγάπη. Κι αν δε θέλετε να βοηθήσετε, δεβάτε οπίς απ'όθεν έρθατεν...........

Τα παιδιά των Πλουσίων....πλην Τίμιων;

Μεταξύ των παιδιών της φτωχομάνας Σαλονίκης και των Παοκτσήδων ή των Σαλονικιών στο Άμστερνταμ, υπάρχει και μια άλλη ενδιαφέρουσα κάστα, όχι και τόσο ...φτωχή.


Είναι μια μικρή ομάδα, όχι ιδιαιτέρως γνωστή, αν και αρκετοί από αυτούς κάνουν ό,τι μπορούν για να δημιουργήσουν ντόρο. Οι περισσότεροι προτιμούν να δρουν υπογείως σε κλειστά κυκλώματα, σε στενές επαφές στο Facebook, σε αδερφότητες και άλλες στοές, σε μεταξύ τους συγγενολόγια και γαμοβαφτίσια, σε VIP πάρτυ και σε jet-set καταστάσεις.



Είναι τα παιδιά (τι παιδιά δηλαδή, 30άρηδες-40άρηδες είναι) των αυτοδημιούργητων επιχειρηματιών του '60, '70, '80. Οι μπαμπάδες επαγγελματίες, όχι απαραίτητα από τζάκι, με μπόλικό τρέξιμο και μπόλικη τύχη έφτιαξαν μικρές αυτοκρατορίες και άφησαν ένα όνομα. Αρκετοί εκμεταλλεύτηκαν και τις πολιτικές "αλλαγές", με επιχορηγήσεις και "πακέτα", σίγουρα πάντως δημιούργησαν και ανέπτυξαν τους αντίστοιχους επαγγελματικούς τους κλάδους. Τίμια-όχι και πολύ τίμια-πατώντας επί πτωμάτων, με πολύ ιδρώτα ή με λίγο, με πολύ "λάδι" ή με λίγο, μάλλον δεν έχει πλέον και πολλή σημασία.



Φτάνει κάποτε όμως η ώρα για την αλλαγή της σκυτάλης, για τη διάδοχη κατάσταση. Τότε μπαίνει στο προσκήνιο αυτή η τρομερή γενιά. Οι άνθρωποι που ξεκάθαρα τα βρήκαν ΟΛΑ έτοιμα, που απ'τα γεννοφάσκια τους είχαν ΟΤΙ ήθελαν, που πιθανόν να είναι οι Πρώτοι Μεταπολεμικοί Έλληνες που μπούχτισαν και φούσκωσαν απ'τον κορεσμό ΠΟΛΥ ΝΩΡΙΣ. Που είχαν ακριβές μηχανές και αυτοκίνητα στα 15, που πήγαν ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΜΙΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΑ και σπούδασαν στα καλύτερα Πανεπιστήμια της Ευρώπης (σίγουρα πολλοί ματζίρηδες πήγαν στη Σόφια ή στην Πράγα για να επιστρέψουν στην Ψωροκώσταινα), που γύρισαν διπλωματούχοι-πτυχιούχοι-masterούχοι-doctorούχοι για να αναλάβουν ΕΤΟΙΜΕΣ στημένες δουλειές, με έτοιμο πελατολόγιο και κεφάλαιο, χωρίς (πιθανό) ρίσκο, που αγόρασαν και πούλησαν τα γερά πακέτα των μετοχών του '90, που νόμιζαν (και ακόμα νομίζουν) ότι είναι οι kings of the hill.

Οι ικανότητες τους, υπαρκτές ή υπερεκτιμημένες, τους προκάλεσαν αυτήν την αλλαζονεία, που εκνεύρισε τους υπόλοιπους λιγούρηδες, εξ'ου και η ζήλεια γι'αυτά τα φοβερά golden boys. Η εκτίμησή μου, που πηγάζει από προσωπικά βιώματα και ευρύτερες επαφές κοινωνικών αντίστοιχων κύκλων, είναι ότι οι περισσότεροι από αυτούς, που δεν πάλεψαν για να έχουν αυτά που έχουν, ΔΕΝ αξίζουν. Κοστίζουν όμως ακριβά, τόσο στο κοινωνικό σύνολο με την υπερπροβολή της χλιδής και της σπατάλης, αλλά κυρίως στους γονείς τους, που πίστεψαν ότι αυτοί οι χαραμοφάηδες θα συνεχίσουν τη δουλειά που άφησαν αυτοί. Μα δεν είχαν τέτοιο σκοπό. Σκοπός τους ήταν απλώς να παραμείνουν στην κορυφή της πυραμίδας, με οποιοδήποτε κόστος και για όσο χρόνο αντέξουν τα assets του "μπαμπάκα". Τι δηλαδή; Νόμιζε κανείς ότι οι σπουδές ήταν για να βρουν αντίκρυσμα; Έναν τίτλο στο βιογραφικό και στην κάρτα τους θέλανε μόνο! Τα λεφτά υπήρχαν, δε χρειάζονται να βγουν άλλα, θα φάμε αυτά που υπάρχουν. Γιατί να σκάσουν; Τα μεγάλα συμφέροντα συναντιούνται στις ωραίες συνοικίες, στα ωραία κόμματα και στις ωραίες παραλίες (της Μυκόνου).

Τα καθημερινά πάντως, πολύ ζωντανά και κοντινά παραδείγματα διάδοχων υπερφίαλων νεο-επιχειρηματιών, χωρίς "ψήσιμο" και τριβή, δείχνουν ότι περίπου οι 6 στους 10 είναι ΑΠΟΤΥΧΗΜΕΝΟΙ και ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΟΙ για τις περιουσίες των γονιών τους. Και έριξαν τις επιχειρήσεις όχι μόνο από άγνοια, αδιαφορία ή κακό σχεδιασμό, αλλά γιατί πίστεψαν στη χήνα με τα χρυσά αυγά, ενώ γύρω τους δεν πρόσεξαν ότι οι αγελάδες είχαν χάσει πάνω από 100 κιλά. Και ο θόρυβος που έκαναν όταν έπεσαν ήταν εκκωφαντικός και χαροποίησε όλους τους χαιρέκακους ζηλόφθονους καρμίρηδες. Αλλά κάτι άλλους σαν και μένα, που είχαμε το βλέμμα στραμμένο στα μάτια του πατέρα, που έβλεπε ό,τι είχε χτίσει να χάνεται σε λιγότερο από μια γενιά, δε μας χαροποίησε καθόλου. Οι αχαϊρευτοι, που ούτε ένα πετραδάκι δεν μπόρεσαν να κρατήσουν μακριά απ'τις κατασχέσεις!! Αλλά έτσι είναι η Θεία Δίκη. Όταν τρέχεις στους πλειστηριασμούς και γουστάρεις τοκογλυφία, μία είναι η κατάληξή σου. Στον οχετό, με τους αρουραίους και τη βρώμα των υπονόμων. Οι νόμοι, που ισχύαν για όλους εμάς, αλλά παρακάμπτονταν απ'τα πλούσια φυντάνια, καμμιά φορά, έχουν και αναδρομική ισχύ. Η κατάρα αυτουνού που του 'φαγες το σπίτι για 10.000 ευρώ σε κυνηγάει και σε κυνηγάει και σε κυνηγάει. Άντε, Θου Κύριε, πάλι θα πω τα πατερημά μου.

Κλείνω, επειδή δεν πρόκειται να βγάλω ποτέ άκρη και επειδή όπως είχα πει και παλιά σε ένα φίλο, ανώτερης κοινωνικής στάθμης: "ό,τι και να κάνω εγώ, πάντα, μα πάντα θα είμαι δύο σκαλοπάτια πιο κάτω από σένα." Το να κλωτσάς σε έναν τοίχο συνέχεια, κάποια στιγμή σε κουράζει. Τα τυχερά βέβαια μπορεί να κρύβονται αλλού, και σίγουρα όχι σε ένα λογαριασμό Τράπεζας ή στα Γραφεία των Διευθυνόντων Συμβούλων. Γι' αυτό όσοι δεν είστε γόνοι παλαιών οικογενειών, που λέει κι ο Ζαμπέτας "....κι ο απόγονος φοράει τη μεγάλη τη στολή...."
μη στεναχωριέστε και πολύ. Όσο και να υπερισχύει η Οικογενειοκρατία, όλο και κανα ψίχουλο θα μείνει για μας. Αρκεί να μη δείξουμε Λιγούρηδες. ΟΚ;;;

Τι είναι ο Πιτούλιας;;; (Μικρή Ωδή)

Θα μπορούσα να ξεκινήσω με το γνωστό μετρικό : "Τι είναι ο Πιτούλιας; Μην' είναι οι κάμποι; Μην' είναι τ'άσπαρτα ψηλά βουνά;" κτλ, κτλ.

Αλλά δε θα ήταν σωστό καθώς θα μας προσάψουν πατριδοκαπηλεία. Επανερχόμαστε λοιπόν:

ΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΠΙΤΟΥΛΙΑΣ;;;;



Ο Πιτούλιας είναι μια Ιδέα, μια άποψη, μια Κοσμοθεωρία. Είναι αυτό που ζηλεύουν όλοι, που θα 'θελαν να κάνουν ή να ζήσουν. Μια εξιδανικευμένη αίσθηση διαρκούς ελευθερίας και ενέργειας. Φυσικά όπως όλες οι ουτοπίες, δεν είναι (ακριβώς) αυτό που δείχνει.
Φέρνει κάτι από Ζορμπά και Θεόφιλο, δηλαδή ανώτερες πνευματικά σκέψεις περιτυλιγμένες με λαϊκό περίβλημα. Μπόλικη προσποίηση και ύβρη, με τον αρχαίο ορισμό, αλλά δοσμένη έτσι που να μην προσβάλλεσαι και να αναγνωρίζεις κάθε φορά οικεία πράγματα πάνω του.
Η επιφάνεια που διαφαίνεται είναι ένας καταλυτικός μηχανισμός επαφής και προσέγγισης με τους γύρω, για καθαρά επικοινωνιακούς λόγους. Κατεβάζει δηλαδή το επίπεδο και τροποποιεί τις φόρμες, ώστε να μπορεί να διεισδύσει στις ψυχές. Κι αυτό γιατί το βάθος που διαθέτει και το οποίο είναι καλόηθες, θέλει να το προσφέρει απλόχερα σε όποιον το επιθυμήσει και το εκτιμήσει. Νομίζω ότι πρόκειται για μία απ'τις ελάχιστες περιπτώσεις που οι αλτρουϊστικές κινήσεις και δράσεις βρήκαν κατάλληλο καρμικό όχημα, με γλώσσα και χιούμορ. Ένα χιούμορ που τσακίζει κόκκαλα, στεγανά, συντηρητισμούς και ψευτοντροπές.

Οι γνώσεις που έχει και που συνεχώς κυνηγάει να αποκτήσει δεν είναι εκείνες οι ακαδημαϊκές, άχρηστες πληροφορίες για να πουλήσει κανείς πνεύμα στα πηγαδάκια των τάχαμου διαννοούμενων. Είναι ζουμί, που βγάζει από πέτρες κι από σάρκες και που το βοηθάει να το χρησιμοποιήσει σε άλλες σάρκες, τις οποίες θέλει-κυριολεκτικά-να τις αναστήσει. Είμαι σίγουρος ότι το επάγγελμα που ασκεί, του δίνει αυτήν την (ψευδ)αίσθηση, αυτήν την Υπερδύναμη. Σπάνιο κομμάτι για τον κόσμο που ζει.

Όλα αυτά όμως κρύβουν τεχνηέντως ένα γνήσιο ανθρωπισμό, όχι αυτό των κουλτουριάρηδων με τις θεωρίες και τα ανεφάρμοστα μεγαλόστομα πλάνα. Αλλά τον ανθρωπισμό, που παλιά τον έλεγαν και ανθρωπιά, αλλά η λέξη πλέον φτήνυνε. Μια ανθρωπιά με σχέδιο και όρεξη. Προπαντώς όρεξη. Απίστευτη, αστείρευτη διάθεση, ενέργεια (ατομικό αντιδραστήρα το βαφτίζω). Άντρας (όχι και πολύ παλιάς κοπής) με ένστικτα κυνηγού, ξέρει τη θέση του, την κρατάει όπως ο Σαμουήλ το Κούγκι. Δίνει, προσφέρει, βοηθάει, χαρίζει, τολμάει. Ακούραστα (;), χωρίς κόστος (;). Μόνο αυτός το ξέρει.

Αν και είμαστε-και του το 'χω πει-σαν δύο παράλληλα Σύμπαντα, μου μοιάζει ένας alter εαυτός, μια alter life, όχι after life. Τα πατήματά του τα βλέπω, δεν τα ακολουθώ, τουλάχιστον όχι κάτα πόδας και γάμπας, αλλά τα παρακολουθώ όπως μια έκρηξη Σουπερνόβα. Με ανοιχτό στόμα!

Κι αν απορείτε γιατί αυτή η κολακεία, ή αν απορείτε γιατί το ότι δε σας απάντησα στο αρχικό ερώτημα : "Τι είναι ο Πιτούλιας;", είναι γιατί ειλικρινά δεν ξέρω να σας πω ακριβώς, πλην ενός.

Ότι ο Πιτούλιας είναι Φίλος.

Η ΠΕΙΝΑ

Η λογοτεχνική μου πρόταση για τις μέρες που διανύουμε δεν είναι καινούρια. Έρχεται από τα παλιά, συγκεκριμένα απ'το 1890. Είναι έργο ενός Νορβηγού συγγραφέα, που ξεκίνησε απ'τα χαμηλά, έφτασε στο Νόμπελ και τη διεθνή καταξίωση και ξανάπεσε στα χαμηλά, λόγω χιτλερικών πεποιθήσεων και πράξεων.

Η "Πείνα" είναι αυτοβιογραφικό έργο και αναφέρεται στην αρχική περίοδο του δημιουργού, που ψωμολυσσούσε κοιτώντας τ' άστρα. Αυτή είναι και όλη η περιρρέουσα ατμόσφαιρα του έργου. Ένας άνθρωπος που καθημερινά πασχίζει να καταπολεμήσει την ψυχική και πνευματική του κατάπτωση, που επέρχετια ολοένα και πιο καταστροφική, εξαιτίας των ανικανοποίητων σωματικών του αναγκών και ειδικότερα της μεγαλύτερης αυτών.

Άμα δεν έχεις να φας, τι τις θέλεις τις μεγάλες ιδέες;;;
Οι περιγραφές του είναι τόσο έντονες που οι κριτικοί λένε ότι ξεπέρασε κι αυτόν τον Ντοστογιέφσκι στο θέμα της "βιολογικής" μελέτης του φαινομένου. Η πείνα λοιπόν είναι μεγάλο εμπόδιο στην διανοητική ολοκλήρωση ενός ανθρώπου. Αυτό που είναι πασίγνωστο και οφθαλμοφανές για τους περισσότερους, αποτελεί αντικείμενο συζήτησης και προβληματισμού για τους διαννοούμενους. Πως να ψάξεις τα "μεγάλα" και τα "υπερκόσμια" με άδειο στομάχι; Ο βιοπορισμός γίνεται για τον ήρωα μια επίπονη διαδικασία, ώρα με την ώρα, μέρα με τη μέρα. Η μόνη του λύση, ο μόνος τρόπος που ξέρει για να βγάλει μια δεκάρα είναι δυστυχώς μόνο με το μυαλό του, καθώς είναι δημοσιογράφος, γραφιάς του παλιού καιρού. Άρα, για να βγάλει μάσα, πρέπει να δουλέψει ο εγκέφαλος, αλλά πως να δουλέψει ο εγκέφαλος χωρίς μάσα;;;;;;;

Το βιβλίο το ευχαριστήθηκα, καθώς όχι μόνο είναι εντυπωσιακά γλαφυρό και "ζωντανό", αν και ενός αιώνα έργο, αλλά γιατί τα διαχρονικά θέματα είναι απίστευτα επίκαιρα. Ποιος θα κάτσει σήμερα να δουλέψει τη γκλάβα του με πνευματικότητες και αηδίες, όταν το πιάτο του παιδιού του δεν έχει ούτε το αναγκαίο "ψωμοτύρι"; Θα μου πείτε "Έλα, υπερβάλλεις τώρα. Οι εποχές δεν είναι τόσο τραγικές". "Ίσως να αναφέρεστε στον πολύ-πολύ Δυτικο κόσμο" θα απαντούσα εγώ. Δεν πιστεύω να ξεχνάει κανείς, όσο χορτάτος και να 'ναι, τις τρομερές διαδηλώσεις πριν 1-2 χρόνια στην Αϊτή, στη Χιλή, στη Μοζαμβίκη, στην επαρχία της Ινδίας (που δε θυμάμαι τ' όνομά της), εκεί που ήταν οι παραγκουπόλεις δίπλα στις Πολυεθνικές, όλες αυτές ήταν διαδηλώσεις πείνας, για την υπερβολική αύξηση των τιμών των τροφίμων. Λόγω της αυξησης του πετρελαίου, είχαν πει, λόγω της αύξησης ζήτησης βιοαιθανόλης, λόγω της αυξημένης ζήτησης σιταριού απ' την Κίνα, που αλλάζει διατροφικές συνήθειες και διάφορες άλλες χαζοδικαιολογίες. Οι μηχανισμοί της "ελεγχόμενης πείνας" υπάρχουν για να συντηρούνται φυτοζωούμενοι οι τεράστιοι πληθυσμοί της υποΣαχάριας Αφρικής, της Κίνας και της Λατινικής Αμερικής (πλην Βενεζουέλας και Κολομβίας, που τις έχουμε ανάγκη για διαφορετικούς λόγους). Μπορείς άμα πεινάς να σκεφτείς ;; Και τι να σκεφτείς, θα μου πεις;;; Μα φυσικά να σκεφτείς γιατί να πεινάς;;; Γιατί να πεινάς όταν στη χώρα παράγεται το 90% των πόρων για την κάλυψη όλου του πληθυσμού, αλλά σιτίζεται ικανοποιητικά μόνο το 20% ;;; Γιατί να πεινάς και να βλέπεις τις πολυεθνικές τροφίμων να συσκευάζουν τα προϊόντα (σου) και να τα στέλνουν στις Δυτικές χώρες, ώστε να σαπίζουν στα ράφια ή ακόμα χειρότερα στους κάδους σκουπιδιών, μισοφαγωμένα;;;;
Δε θυμάμαι αν σας έχω προτείνει τον "Εφιάλτη του Δαρβίνου". Ένα ντοκυμαντέρ που σπάει κόκκαλα, αφού μεταξύ άλλων ασχολείται και με την πείνα του 20 αιώνα στην Αφρική. Πάντως όποιος δεν το έχει δει, να ψάξει επειγόντως, να το βρει και να το δει, να το ξαναδει και να το ξαναξαναδεί.

Η Πείνα λοιπόν είναι εμπόδιο, είναι ένστικτο αυτοσυντήρησης, αυτοαπασχόλησης, δε σε νοιάζει τίποτε άλλο εκείνη τη στιγμή, μόνο η ζωτική σου ανάγκη. Όποιος έχει νοιώσει πραγματική πείνα (εννοώ για πάνω από 5 ημέρες ασιτίας), προφανώς ΔΕ χρειάζεται να διαβάσει αυτό το βιβλίο. Για όλους τους υπόλοιπους, είναι μια δοκιμή, μια πρόβα τζενεράλε για τη μεγάλη πρεμιέρα, που μπορεί να έρθει, μπορεί και όχι..........

Κλείνω με μερικές λέξεις απ'το έργο:

.....Μπήκα στο βιβλιοπωλείο, βρήκα στο ευρετήριο τη διεύθυνση του πάστορα Λέβινσον και πήγα. "Αυτή τη φορά, είπα μέσα μου, τα πράγματα είναι σοβαρά! Όχι άλλες ανοησίες. Η συνείδησή σου είπες; Δε θέλω παιδιαρίσματα. Είσαι πολύ φτωχός για να έχεις συνείδηση. Πεινάς, έτσι δεν είναι; Ήρθες εδώ για μια πολύ σοβαρή και επείγουσα υπόθεση. Πρέπει όμως να σκύψεις το κεφάλι, να προφέρεις με δραματικό τρόπο τα λόγια σου. Δε θέλεις; Τότε σε παρατάω εδώ, ούτε βήμα παραπάνω, σε προειδοποιώ. Λοιπόν: βρίσκεσαι σε πολύ δύσκολη κατάσταση, μάχεσαι με τις δυνάμεις του σκότους, κάθε βράδυ παλεύεις φρικτά με τεράστια σιωπηλά τέρατα κι αυτο είναι τρομακτικό! Πεινάς και διψάς, αλλά δεν έχεις τίποτα. Να που κατάντησες. Δεν έχεις, για να το πούμε έτσι, ούτε σταγόνα λάδι για τη λάμπα σου. Όμως πιστεύεις στη Θεία Χάρη, δεν έχεις χάσει ακόμα την πίστη σου! Ενώνεις τις παλάμες και παίρνεις μια έκφραση δαιμονισμένου, τόσο πολύ πιστεύεις στη Θεία Χάρη.




Υ.Σ. (Εν οίδα) Το απόγευμα, που ξερίζωνα κάτι αγριόχορτα στον κήπο, σκεφτόμουν: "Άραγε πόσες μέρες μπορείς να επιβιώσεις μόνο με βρασμένα χόρτα;;;" Κακό πράγμα η σκέψη!!

Κυριακή 3 Μαΐου 2009

Πάντα υπάρχουν οι δρόμοι της επαφής, αρκεί εσείς να είστε εκεί......

Κάπου στα βόρεια προάστεια της Θεσσαλονίκης, στο Ωραιόκαστρο, βρίσκεται η πιο πρόσφατη δομή της ΑΡΣΙΣ, μιας μη κυβερνητικής οργάνωσης, εξειδικευμένης στην κοινωνική υποστήριξη των νέων και στην προάσπιση των νεανικών δικαιωμάτων, που ιδρύθηκε το 1992. Αυτό το "Σπίτι της Άρσις" είναι ένας ξενώνας προσωρινής φιλοξενίας ανηλίκων, παιδιών δηλαδή των οποίων οι γονείς αδυνατούν για διάφορους λόγους να τα φροντίζουν, αλλά που στο άμεσο (ή λιγότερο άμεσο) μέλλον υπάρχει κάποια προοπτική για αυτά. Όσοι ενδιαφέρεστε να προσφέρετε κάτι, από ελάχιστα πράγματα μέχρι οποιαδήποτε οικονομική ενίσχυση, το τηλέφωνο επικοινωνίας είναι 2310692232. Υπεύθυνες είναι η κ.Μαρία ή η κ.Αλεξάνδρα, αλλά κυρίως στο τηλέφωνο απαντούν άνθρωποι που απασχολούνται εκεί σε 24ωρη βάση, με βάρδιες, φροντίζοντας τα παιδιά. Αυτοί έχουν μπροστά τους τη λίστα με τις τρέχουσες ανάγκες, σίτισης, ένδυσης, ψυχαγωγίας κοκ, και μπορούν να σας κατευθύνουν ως προς το τι μπορείτε να τους πάτε. Έτσι ώστε να μη μαζευτούν, όπως γίνεται πολλές φορές, σαράντα απ'το ένα είδος και κανένα από κάποιο άλλο. Οι ανάγκες περιλαμβάνουν τα πιο κλασσικά έως τα λιγότερο συνηθισμένα, που δε σου περνούν από το μυαλό. Από τα τρόφιμα, τα φρούτα και τα λαχανικά τους, έως τις λάμπες τους, το θειάφι για τα φίδια, χτένες και εσώρουχα για τα μικρότερα, αλλά και ψυχαγωγικά μέσα (επειδή πολλά παιδιά μπορεί να μην ξέρουν να διαβάζουν, αλλά τους διαβάζουν άλλοι, μαζί με τα βιβλία, προτιμώνται τα οπτικοακουστικά μέσα).

Για να μην παρεξηγηθώ, δε μιλώ ως εκπρόσωπος ούτε ως πολύπειρος εθελοντής, αλλά ως εντυπωσιασμένος από το έργο που παράγεται και από τη ζόρικη προσπάθεια που απαιτείται να χειριστείς ηλικίες από 2 έως 18 χρονών στον ίδιο (στενό είναι η αλήθεια) χώρο. Μάλιστα δεν είναι μόνο οι ηλικίες αλλά και οι προσωπικότητες των ταλαιπωρημένων (συχνά κακοποιημένων) παιδιών, που δεν εμπιστεύονται, φοβούνται, αντιδρούν σε κάθε συναναστροφή και σε κοιτούν δύσπιστα. Τσιγκάνοι, των οποίων οι γονείς είναι στη φυλακή, και τους περιμένουν για να πάνε κάπου αλλού, καλύτερα (;), αφγανοί, με τους γονείς σε προσπάθεια αίτησης ασύλου, αλβανοί, που τους αφήνουν οι γονείς για το πενθήμερο και τα ξαναπαίρνουν για κάποια Σαβ/κα.
Περίεργες αλήθεια καταστάσεις, αλλά αληθινές περιέργως καταστάσεις. Τα παιδιά αυτά μπορεί να τα είχατε δει σε κάποια φανάρια, ή από την άλλη μπορεί και να μην τα είχατε ""δει"" ποτέ σας. Ποιός έχει τη δύναμη, το χρόνο, την όρεξη, να "δει", να καθήσει και να ρωτήσει "Που μένεις ρε μεγάλε; Γιατί δεν είσαι σχολείο; Έφαγες σήμερα τίποτε;". Το πιο αξιοσημείωτο μου το 'πε ο μεγάλος μου (7,5): " Άκου να σου πω κάτι απίστευτο μπαμπά που μου είπαν τα παιδιά. Οι γονείς του ............. και του .............. είναι φυλακή, γιατί η μαμά τους έκλεβε κάτι κάρτες και ο μπαμπάς τους χαλούσε τα αμάξια. Κι αυτοί είχαν μείνει εννιά μέρες. Τώρα τους περιμένουν για να πάνε στην Ουκρανία". Το 'πε, το ξανα'πε, ίσαμε 10 φορές. Τον εντυπωσίασε ότι υπάρχουν παιδιά που ενώ δεν είχαν ξαναπιάσει playmobil, είχαν ήδη πάει φυλακή. Απορούσε που ζουν τα παιδιά μακριά απ'το σπίτι τους αφού οι γονείς τους είναι "φυλακισμένοι μέσα στις φυλακές". Μάθημα ζωής γι'αυτόν, αλλά μήπως για μένα όχι;;
Εγώ συμπληρώνω ότι είναι παιδιά που αναζητούν σιωπηλά την υπόσχεση για την επόμενη συνάντηση, το επόμενο δώρο, που έχουν τόσο την ανάγκη για παρέα με συνομηλίκους, αλλά και την (κάτι σαν) γονεϊκή παρουσία, την επαφή με τον ενήλικα. Μην ξεχνάτε ότι τα περισσότερα είναι παιδιά της πιάτσας, μοιάζουν οκτάχρονα, μιλάνε και φέρονται όμως σαν εικοσάρηδες. Μεγαλώσανε γρήγορα κι απότομα, μακριά από τις κουβερτούλες των δικών μας μαμόθρεφτων, παχύσαρκων και υπερ-απαιτητικών βλασταριών. Μερικά έχουν ακόμα παλιές μελανιές, αλλά αυτά που δε φαίνονται είναι αυτά που τα χαρακτηρίζουν. Δεν είναι Έλληνες (κατά Λιακόπουλο και Πλεύρη), αλλά άμα τα ρωτήσεις τι ομάδα είναι λένε ΑΕΚ ή Άρης ή ΠΑΟΚ, δε διαβάζουν ελληνικά, αλλά ξέρουν από μακριά τι γράφει πάνω το κέρμα του ενός ευρώ ή των 50 λεπτών, δε θα μείνουν (λένε) στην Ελλάδα, αλλά η φάτσα τους αλλάζει προς το δυσάρεστο όταν το λένε αυτό.
Στο κάτω-κάτω, ένα "χάλια" γνωστό είναι πάντα καλύτερο από ένα "χάλια" άγνωστο.
Για να μην κουράζω, όποιος ενδιαφέρεται, ας ψάξει είτε στην επίσημη ιστοσελίδα www.arsis.gr, είτε στο τηλέφωνο που αναφέρθηκε (και το ξαναλέω 2310692232) για τους τρόπους βοήθειας, είτε με μια απλή κατάθεση στον Αρ.Λογ. της AlphaBank 709002002007331, αναφέροντας το ονοματεπώνυμο (δεν κατάλαβα γιατί, φαντάζομαι για φορολογική ελάφρυνση) ή gr 4001407090709002002007331 από άλλη τράπεζα.
Υ.Σ. Ο ξενώνας βρίσκεται στις εγκαταστάσεις της παλιάς Παιδόπολης "Άγιος Δημήτριος", άάάλλης μιας μεγάλης ιστορίας, μιας τεράστιας ιστορίας με πολλή κουβέντα, αλλά αυτό είναι μια άλλη Ιστορία........

ΖΟΟΜ στα γεγονότα του Μεγάλου Αδελφού

Αντιγράφω από mail του αδερφού μου, που ως γνωστόν είναι πάντα μέσα στα γεγονότα.
Το λογοπαίγνιο με το μεγάλο μου αδερφό και το Big Brother, ταιριάζει γάντι με το θέμα που αφορά ικανότητα σουπερ-ζουμαρίσματος από φωτογραφία. Όπως λέει και το θέμα : "Για να μας αφήνουμε να βλέπουμε αυτήν την σούπερ-τεχνολογία, σκέψου τι άλλο ακόμα πιο θεαματικό έχουν ήδη στα χέρια τους"......


....Στο link (που βρίσκεται στο τέλος του mail) θα δείτε μια φωτογραφία από την ορκομωσία του Αμερικανού Προέδρου, που έγινε πριν από λίγες εβδομάδες. Εκεί μπορειτε να ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΞΕΧΩΡΙΣΤΑ ΚΑΙ ΚΑΘΑΡΑ ΑΠΟ ΤΟ ΠΛΗΘΟΣ ΠΟΥ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΟΥΣΕ ΤΗΝ ΟΡΚΟΜΩΣΙΑ !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Μπορείτε να κάνετε κλίκ σε οποιοδήποτε μέρος πάνω στη φωτογραφία..........περιμένετε λίγα δευτερόλεπτα για το ΖΟΟΜ να καθαρίσει η εικόνα και θα δείτε ΟΠΟΙΟΝ ΘΕΛΕΤΕ ΣΑΝ ΝΑ ΤΡΑΒΑΤΕ ΕΣΕΙΣ ΤΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ!!!!!!!
Η φωτογραφία αυτή ελήφθη από ΡΟΜΠΟΤ με κάμερα 1474 megapixel !!!!!!!!!!!!! ( δηλαδή, 295 φορές τα 5 megapixel που έχει μια κοινή κάμερα που χρησιμοποιούμε εμείς ).........
Και βέβαια, η ερώτηση που έρχεται αυτομάτως στο μυαλό μας, είναι.............
ΠΟΙΟΣ ΜΑΣ ΠΑΡΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΑΥΤΗ ΤΗ ΣΤΙΓΜΗ ;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;;
Και αν μας επιτρέπουν να βλέπουμε κάτι τέτοιο, τότε ΤΙ ΑΛΛΟ, ΙΣΩΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΤΡΟΜΑΚΤΙΚΟ ΜΑΣ ΚΡΥΒΟΥΝ ΚΑΙ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΚΑΠΟΙΟΙ ΗΔΗ ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ;;;;;;;;;
Κάντε κλίκ στο link από κάτω..........

http://gigapan.org/viewGigapanFullscreen..php?auth=033ef14483ee899496648c2b4b06233c


Αυτά λέει το mail. Βέβαια πιθανόν να είναι άλλη μια υπερβολή του Διαδικτύου, καθώς με ένα μικρό ψάξιμο στο www.gigapan.org και μια μικρή επεξήγηση απ'τον αδερφό, βλέπεις ότι αυτό που φαίνεται ως υπερ-ζουμαρισμένη-φωτό, είναι στην ουσία ένα πανόραμα (panoramic photo) "κολλάζ" άλλων μικρότερων φωτογραφιών, που ενωμένες μεταξύ τους (stiched) δίνουν αυτό το αποτέλεσμα.
Ο τύπος (Νίκος από Αθήνα) που αποκαλεί το συγκεκριμένο mail "μπαρούφα μεγατόνων", παραπέμπει στον ορισμό του Μegapixel (Wikipedia), καθώς αμφισβητεί το γεγονός των 1474 MP. Τα 1474 ΜP είναι 1.4 GP. Αν κοιτάξει όμως κανείς στον ορισμό του Gigapixel (απ' όπου και ο ορισμός του site : gigapan), από τα πρώτα που θα δει κανείς είναι ότι η χρήση των gigapixels στις φωτογραφίες είναι πρωτίστως στο Military Intelligence.
Παρεπιμπτόντως το gigapan.org βασίζεται σ'ένα project (Global Connection Project), για το οποίο συνεργάζονται ένα Πανεπιστήμιο (Carnegie Mellon, της γνωστής οικογένειας των Carnegie, αλλά για αυτές τις Οικογένειες θα αναφερθώ άλλη φορά), ένα ερευνητικό τμήμα της NASA, η Google και η GigaPan systems (Ιδιωτική εταιρεία με εφαρμογές στα robotics). Ο πιο αθώος και αφελής άνθρωπος του κόσμου να είσαι, όταν ακούς όλα αυτά τα μυστήρια, προφανώς λες : "Δεν μπορεί να τα κάνουν όλα αυτά για να σπάσουν πλάκα με τις φωτογραφίες ή για να διασκεδάσει ο κόσμος, να γελάσει βρε αδερφέ με το zoom!!!!".
Του ..ύστη δηλαδή. Το κέρδος απ'την ιστορία αυτή προφανώς θα είναι τεράστιο. Και ποιός μπορεί να δώσει τόσα πολλά λεφτά, ειδικά σήμερα;;;;; Μόνο η Πολεμική Βιομηχανία ή άλλος Κρατικός Οργανισμός Παρακολούθησης (Surveillance όπως το αποκαλούν).
Άρα δεν μπορεί να είναι και πολύ έξω το mail

Είτε πάντως μπορούν να ζουμάρουν είτε συνάπτουν απλώς τις φωτό,
η υποψία συνήθως επαληθεύεται.
(Αθάνατες Ελληνικές Παροιμίες: ΟΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΠΝΟΣ, ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ, ΜΑΛΑΚΑΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ, ΚΑΠΟΥ ΘΑ ΤΗ ΒΡΕΙΣ ΤΗ ΦΩΤΙΑ, ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΠΡΟΣΦΑΤΩΣ ΣΒΗΣΜΕΝΗ)
Την τεχνολογία τη χειρίζονται από κοινού μεγάλα τεχνολογικά Πανεπιστήμια (τώρα είναι το carnegie, άλλες φορές είναι το ΜΙΤ), που λειτουργούν ΜΟΝΟ κατά παραγγελίαν είτε Δημόσιων είτε (κυρίως) ιδιωτικών συμφερόντων, με "πλάτες" το ΣΤΡΑΤΟ (η Ορολογία είναι απλοϊκή, αλλά έτσι το πιάνουμε όλοι. Αν έλεγα οργανισμοί αντιτρομοκρατικών και κατασταλτικών ενεργειών για το κοινό καλό{;}, θα ακουγόταν λίγο σαν μετάδοση δελτίου του MEGA). Η ανάγκη για συνεχιζόμενους πολέμους, κατασκοπικές και αντικατασκοπικές συμπεριφορές, εν μέσω πολιτικών διπλωματικών ελιγμών (όπου μας γουστάρει δηλαδή), θυμίζει ότι στο βάάάάάθος-βάθος η Παγκόσμια Οικονομία ΗΤΑΝ, ΕΙΝΑΙ και ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ βασισμένη στο ΟΠΛΟ. Είναι τόσο απλό, όπως ακούγεται. Α π λ ό, ό π λ ο.

Συμβατικό, αντισυμβατικό, ραδιο-βιολογικο (να σου που πετάγεται και ο ιός της γρίπης, των χοίρων, των ζωντοχήρων και λοιπών όντων)-χημικό, μαζικής καταστροφής, ατομικής καταστροφής, ψεκαστικό, υπόγειο, πλουτωνιακό, με σφαίρα, με πιπέρι, με laser, με υπέρηχο, με υπόηχο, όπλο Πείνας, όπλο Δίψας, όπλο Νύστας (αυτό με βαράν εμένα καθημερινά), όπλο Κρίσης, όπλο ΜΜΕ και γενικώς όπλο ΠΛΥΣΗΣ ΕΓΚΕΦΑΛΩΝ.
Τέλος για να συνοψίσω κανένα όπλο δε θα ήταν τόσο τρομερό, εάν δεν προηγούνταν το μεγαλύτερο όλων, αυτό της αδιαφορίας. Αδιαφορία για το δίπλα, για τον "ξένο", για το συγγενή, το φίλο, τον αδερφό, τον συνάνθρωπο, το Γήινο. Για πλάκα κοιτάμε και ψάχνουμε τους εξωγήινους ή τους Ελ;; Για πλάκα ζουμάρουμε ή από κουτσομπολιό, κοιτώντας λεπτομέρειες που είναι ουσιαστικά αδιάφορες;; Δεν έχετε καταλάβει ότι ΟΟΟΟΟΟΛΟΙ κοιτάμε το δέντρο και χάνουμε τελείως μα τελείως το δάσος. Για πλάκα λένε ότι η καλύτερη πρόληψη της γρίπης είναι η αποφυγή κοινωνικών διαχύσεων ;; Φιλιά, αγκαλιές, χειραψίες κομ-μέ-να. Ο καθένας για την πάρτη του (και με τη γρίππη του). Ας πεθάνουμε μόνοι μας, άστεγοι μες στα σπίτια μας, δε χρειαζόμαστε καραμπίνες στα σπίτια για να προφυλαχθούμε από τους κλέφτες, έχουμε τις μάσκες για προστασία απ'τους ιούς, τις μάσκες όχι τις αντιασφυξιογόνες, αλλά τις μάσκες ασφυξίας από την αδιάφορη στάση μας. Πριν μας σκοτώσουν οι σφαίρες ντουμ-ντουμ, εμείς ήδη είχαμε πουληθεί στο Γιουσουρούμ για ένα κουστούμ'. Πριν μας βρει στη μούρη η πυρηνική βόμβα της Κορέας ή του Πακιστάν, μας έχει ήδη αφανίσει ο "ωχαδελφισμός", η "σταρχιδικότητα" και η "δεγαμιέτοποίηση".

Υπάρχουν αντι-όπλα για αυτά όλα;;;;; Η δυαδική μας φύση λέει ότι προφανώς ότι ανεβαίνει κατεβαίνει, ότι πέφτει θα σηκωθεί. Με πατερίτσες, με κλωτσιές και μπουνιές (Πυξ-Λαξ, που λένε), με ένα Τεράστιο ΣΟΚ (που λέει ο Θόδωρος), με κάτι που θα μας ξυπνήσει, όλους, όλη την ανθρωπότητα, όλο το συρφετό των ψυχών που χαροπαλεύουν εν ζωή, όλους εμάς που ξεχάσαμε να νιαστούμε, να ενδιαφερθούμε, να φροντίσουμε, να βοηθήσουμε, να αγαπήσουμε.

Δεν υπάρχει αύριο, με όπλα ή χωρίς, όσο δρυός πεσούσης πας ανήρ ξυλεύεται. ΟΧΙ ΡΕ ΦΙΛΕ, άμα πέσεις δεν θα σε κλωτσήσω. Γιατί να το κάνω; Δε μας χωράει και τους δύο ο τόπος;; Δεν μπορεί να μας θρέψει και τους δύο η Γη;; Για κάτι χάρτινα ή πλαστικά κομματάκια;;; Για την αίσθηση της εξουσίας μου πάνω σου;; Ουσιαστικά αυτό είναι που προβάλλει ένα όπλο. Για αυτό παλεύουν οι γυναίκες τόσα χρόνια. Η εξουσία του όπλου (ή του πέους), της αφαίρεσης της ζωής, ή εκατομμύρια ζωών θυμίζει στον καθένα Καραγκιόζη θνητό ότι θα μπορούσε να είναι ένας Θεός, αλλά δεν τα κατάφερε, γι' αυτό και εκδικείται τους άλλους Χαϊλάντερ, σκοτώνοντάς τους. Με σπαθί, με πένα, με Καλάσνικοφ ή απλώς με αδιαφορία.........


Ζουμάρετε στο δέντρο, κορόϊδα, ενώ το δάσος (και ο κώλος σας) καίγεται γύρω-γύρω


Υ.Σ. Ρε από που ξεκίνησα, που το πήγα και που κατέληξα. Αυτό θα πει ενοποίηση των θεωριών, αυτό θα πει blogging και τα μυαλά στα pixels......Κυριο-λεκτικά και γραφικά.

Σάββατο 2 Μαΐου 2009

Ανθρωπιά ...αγνοείται

Άλλη μια πρόταση απ'τον bro, για ένα κλιπάκι στο YouTube, που βραβεύτηκε με κατιτίς. Γυρίστηκε από κάμερα κινητού, περιλαμβάνει κολλάζ λέξεων και μιλάει για την Παγκόσμια Έκλειψη Ανθρωπιάς.


Σπουδαίο μπάσκετ....(Υπάρχει κι αυτό)


Σήμερα είδαμε (όσοι ασχολούνται και αγαπούν το άθλημα) δύο καταπληκτικά παιχνίδια.
CSKA Μόσχας-Μπαρτσελόνα:82-78 και
Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός:84-82
Ό,τι και να λέμε μετά Χριστόν, αναλύσεις, σχόλια, αθλητικές παραφιλολογίες και μπουρδολογίες, κομπλεξικές απόψεις, ανθρώπων μίζερων, που ουσιαστικά δεν αγαπούν το θέαμα,
η άποψή μου είναι το ΑΘΛΗΜΑ είναι πάνω απ' όλους και όλα
είτε συμφέροντα, είτε χρήματα, πολιτικά παρασκήνια, οπαδικές συμπεριφορές κτλ κτλ.
Παίκτες (αμφότεροι) δυνατοί, με καλές άμυνες, έξυπνες επιλογές, αγωνιώδη διακύμανση, που υποδηλώνει ισάξιες ομάδες και γενικά δύο ματς-θρίλερ, που θα ζήλευες αυτούς που ήταν μέσα στο γήπεδο. Διαφήμιση για το (ευρωπαϊκό; Ισχύει άραγε αυτός ο όρος;) μπάσκετ.
Βλέπουμε παράλληλα και τα playoffs του NBA, όσοι έχουμε σπορ+, και κοιτάμε λίγο σα λιγούρηδες, αλλά δεν πειράζει. Που θα πάει, δε θα πάθουν καμμιά γρίππη (πλάκα κάνω..)
Παρένθεση: Τελευταίο ματς που γούσταρα=New Orleans Hornets-Denver Nuggets, 1-3 στα series. Ένας κουρασμένος Πέτζα, με το Chris Paul να προσπαθεί, αλλά με τα guards των Nuggets (Iguodala, Smith) σε τρελή φόρμα.
Υ.Σ. Έτσι και για λίγο αντίβαρο στην Υπερποδοσφαιροποίηση που πάθαμε ελέω Champion's League και UEFA. Δε λέω, Βασιλιάς των Σπορ, μην πάθουμε όμως και καμμιά Μαντσεστερίτιδα ή κανα Αρσεναλικό επεισόδιο εγκεφάλου. Ψύχραιμα, όλοι θα πάρετε!