ΗΘΙΚΟΝ ΔΙΔΑΓΜΑ

Ο ΑΠΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΚΑΛΑ ΕΝΗΜΕΡΩΜΕΝΟΣ ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ







Τετάρτη 27 Φεβρουαρίου 2008

Ένα σχέδιο ολοκληρώνεται....

Μάλλον οι δύο τελευταίοι αιώνες που πέρασαν ξεχάστηκαν τελείως.

Από την προσπάθεια του διαμελισμού της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας "κατά τα συμφέροντα" των άλλων αυτοκρατοριών, περάσαμε στις απελευθερώσεις διαφόρων εθνών, σχηματισμούς νέων κρατών (π.χ.Τουρκία) και προφανώς δημιουργία προτεκτοράτων με ψευδοσυνειδήσεις.


Στο βάθος πάντα υπήρχε ένα σχέδιο, που θα εξυπηρετούσε την εκάστοτε πλανηταρχική ομάδα.


Η ιστορία πάντα γραφόταν από τους νικητές-γι'αυτό και δεν έχουμε όλα τα δεδομένα που αποκρύφτηκαν. Παρ' όλα αυτά δεν απαγορεύεται σε κανέναν να τη διαβάζει, έστω αυτήν την ακρωτηριασμένη ιστορία και να την ερμηνεύει με τη δική του κοινή, απλή, ανθρώπινη λογική. Οι λαοί που συνειδητά μένουν στην αμάθεια, στον αναλφαβητισμό, στην άγνοια είναι ο πιο εύκολος στόχος για χειραγώγηση. Αν και βαθειά στο ένστικτό του, ο καθένας μπορεί να ζει φυσιολογικότατα την καθημερινότητα του με τον "αντίπαλό" του (το θρησκευτικό, το φυλετικό, τον εθνικό κτλ), είναι το εύκολο φύτεμα του μίσους στον αμόρφωτο που του αλλάζει όλη την πορεία. Εκεί, σ'αυτόν τον απαίδευτο, ανιστόρητο, εξαρτημένο, κακομοίρη άνθρωπο βρίσκει το καλύτερο έδαφος η προπαγάνδα.

Τα Βαλκάνια ήταν πάντα ένα πεδίο καλής εφαρμογής της πολωτικής προπαγάνδας του "διαίρει και βασίλευε". Άλλοι θα σφαχτούν, άλλοι θα μείνουν με καθαρά χέρια. Στέλνω εγώ τα όπλα μου 1000 χιλ μακριά, αλληλοσκοτώνονται τα κορόϊδα. Παλιά ήταν οι χαλασμένες ιταλικές καραμπίνες, με τις οποίες πολέμησαν οι Έλληνες φαντάροι στη Μικρά Ασία, πρόσφατα είναι τα καλάσνικοφ των ουτσεκάδων και το απεμπλουτισμένο ουράνιο-που εξαιτίας του θα πάθω καρκίνο στα 35. Σκουπιδαριό-Η βαλκανική Χερσόνησος.

Ο πρόσφατος αιώνας ξεκίνησε με τον Σερραίο οπλαρχηγό, που μιλούσε σλάβικα, αλλά σκοτωνόταν με το Βούλγαρο κομιτατζή για το δικαίωμά του στην Ελληνική συνείδηση-όπως την αντιλαμβανόταν-εν μέσω Οθωμανών αφεντικών. Προχώρησε με αχταρμά συμμαχιών-λυκοφιλιών-εχθροπραξιών, γνωστό και ως Βαλκανικοί Πόλεμοι. Έληξαν όπως έληξαν με επιδιαιτησίες και συμφωνίες πάντα των Μεγάλων Δυνάμεων, φούντωσε και ο Α' Παγκόσμιος, ήρθε κι έδεσε. Βασιλείες, λαϊκές δημοκρατίες, εθνικιστικά συμφέροντα, εναλλαγές στην εξουσία ανθρώπων που δε συμπόνεσαν ποτέ κανένα, πόσο μάλλον το γείτονα. Αυτά σε όλες τις χώρες της περιοχής. Δεξιά, αριστερά, βόρεια, νότια. Και το μίσος καλά ριζώνεται.

Προσφυγιές, θανατικά, γενικοί ξεσηκωμοί μεσοπολεμικά και ξανά μανά Β' Παγκόσμιος. Κάτι αρχίζει να έρχεται στη συλλογική μνήμη. Κάποιος θα θυμάται τη Γιουγκοσλαβία του Τίτο-πως στεκόταν απέναντι στα δύο μπλοκ-στα "κομμουνιστικά δήθεν" καθεστώτα Βουλγαρίας-Ρουμανίας-Αλβανίας, αλλά και στα δικά μας χάλια. Φτάσαμε όμως τσάτρα πάτρα σ'αυτό το σημείο-ορόσημο, τη διάλυση του ενός πόλου. Οι ασκοί του Αιόλου. Αποσύνθεση, Re-zeroing. Μετέωροι άνθρωποι, πεινασμένοι, ξεκίνησαν πάλι από την αρχή, έτοιμοι να ξεσκίσουν τις σάρκες του διπλανού. Κι αυτό κάναν.

Μέσα όμως στο αιματηρό και διχαστικό πεδίο, η ανάγκη επαναπροσδιορισμού κάθε λαού περνάει από την εύκολη λύση της εθνικής συνείδησης και της χειραγώγησής της. Ο Βούλγαρος, ο Αλβανός, ο Ρουμάνος, ο Σκοπιανός προσπάθησε σε ένα χαοτικό κλίμα να πειστεί ότι το σχέδιο του ΕυρωΑμερικανού ήταν ό,τι το καλύτερο γι'αυτόν. Πίστεψε ότι ο γκαϊλές του κάθε άσχετου που παρακολουθεί από την TV, χωρίς να έχει την παραμικρή ιδέα για το που βρίσκεται η χώρα του, αφορούσε το αν αυτός ήταν Μακεδόνας ή Σλάβος ή Τσάμης ή ΒορειοΗπειρώτης ή Πομάκος ή ΡουμανόΒλαχος ή ή ή ή (θα μπορούσα να γράψω καμιά 3οαριά ακόμα). Πίστεψε τον κάθε Μέττερνιχ να υπόσχεται χείρα βοηθείας.

Άντε να δεχτώ ότι σε ΚΑΘΕ ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΒΑΛΚΑΝΙΩΝ οι μαυραγορίτες, οι οπορτουνιστές, οι πολιτικάντηδες, που χάρηκαν με την αναμπουμπούλα, ποσώς νιάστηκαν για έθνη, κράτη, λαούς, απόψεις και ιστορικές αλήθειες. Οι υπόλοιποι όμως; Οι υπόλοιποι εμείς, που όπως θέλουμε να μας φωνάζουν Γιώργο, Γκιόργκι, Οσμάν ή Ζόραν, θα θέλαμε να έχουμε και μια άλλη ταυτότητα που θα λέει Έλληνας από τη Μακεδονία, Βούλγαρος από τα Καρπάθια, Σέρβος από τη Βοϊβοντίνα. Πως αντιδράσαμε; Τους ανοίξαμε την πόρτα, όπως πάντα.

Βομβάρδιζαν λοιπόν την περιοχή, σαν να χτυπούσαν το χέρι μας με το χάρακα του δασκάλου. Πολιτικοί αλλά και οι λαοί τους, που μας βλέπουν όλους-Αλβανούς, Έλληνες, Κροάτες, Βούλγαρους κτλ- σαν ένα, θέλουν να ξεμπερδεύουν αφήνοντας τα μπερδεμένα. Το είχαν πει κιόλας: "η πίσω αυλή της Ευρώπης"

Το αστείο είναι ότι κάποιοι αφελείς πίστεψαν ότι με το διαμελισμό (ποιος άραγε δεν ανατριχιάζει στο κυριολεκτικό της λέξης) της Γιουγκοσλαβίας θα τελείωνε το πράμα. Και η αλήθεια είναι ότι το σχέδιο σιγά-σιγά ολοκληρώνεται.

Κάποιος επιστήμονας σε πολιτικό debate το 1998 σε κάποια χώρα της Δύσης είχε πει ότι η παγκόσμια κοινότητα (βλ. κροκόδειλος)
δε θέλει τον καρκίνο αυστηρά ιάσιμη νόσο αλλά "ελεγχόμενα" ιάσιμη, ώστε να μπορεί να χειρίζεται και τον παγκόσμιο πληθυσμό και το οικονομικό τμήμα της Υγείας. Το ίδιο γίνεται και στις "ΕΥΚΟΛΑ ΧΕΙΡΑΓΩΓΗΣΙΜΕΣ-ΕΛΕΓΧΟΜΕΝΑ ΙΑΣΙΜΕΣ" περιοχές της Γης. Βαλκάνια, Μέση Ανατολή, Λατινική Αμερική, Κεντρική Αφρική.

Εμείς απλώς βρισκόμαστε εδώ. Τώρα είναι το Κόσοβο, μετά η "Μεγάλη Αλβανία", πιο μετά η Δυτική Θράκη, θα σπρώξει και η Βουλγαρία, όποιος μπορεί να φάει το χέρι που τον ταϊζει το
τρώει. (του κτηνιάτρου ήταν το χέρι, αλλά πες το στον κροκόδειλο.....)
Κάθησε και δες το σχέδιο.



Τετάρτη 20 Φεβρουαρίου 2008

Ο Έλληνας όλα τα μπορεί....

Γειτονιά στον Εύοσμο Θεσσαλονίκης.

Τα χαλιά-χαλιά, τα παραθυρόφυλλα για απανεμιά και το πιάτο-πιάτο. Από κάπου πρέπει να πιαστεί κι αυτός. Μαυρίλα, μαυρίλα, δε γίνεται συνέχεια. Ας είναι το παράθυρο του τηλεοπτικό, κι όχι με θέα μόνο στο σκουπιδαριό απέναντι.

Ο Έλληνας όλα τα μπορεί.
....κι ακόμα λιγότερα.

Ξάνθος Χύτας-Το καμάρι της Σαλονίκης!!!!

Τι να πει κανείς γι' αυτό το παιδί; Διευθυντής ραδιοφωνίας του Ρ.Σ.Μ της ΕΡΤ3 και πρωϊνός ανταποκριτής στην "Πρωϊνή Γραμμή" της ΝΕΤ. Για τα πρώτα καθήκοντα δεν έχω να πω τίποτα, δεν έχω άποψη. Μπορεί να είναι και ο καλύτερος στο πόστο του, ο κορυφαίος όλων. Όσον αφορά όμως το δεύτερο, να'ναι καλά ο άνθρωπος, ρίχνουμε το γέλιο της ζωής μας. Είναι η ευχάριστη νότα του πρωϊνού, ξεκινάμε να βλέπουμε και λέμε: "Για να δούμε τι έξυπνο θα πει πάλι". Μες στο χιούμορ και την εξυπνάδα! Το ατού του όμως αναμφισβήτητα είναι η ανάγνωση εφημερίδων. Εκτός βέβαια αν έχει οφθαλμικό πρόβλημα ο άνθρωπος, οπότε κάνω μόκο. Και τι δεν έχει πει: "τη βίασε με ασελγείς πράξεις" "σεκίριτι" "ένας υπάλληλος...εεε ένας επιχειρηματίας έψαχνε υπαλλήλους θύματα βιασμού" και άλλα που δε θα φτάναν 20 blogs για να τα γράψω. Μπράβο και πάλι μπράβο για την επιλογή σας, κύριοι της Κρατικής. Τέτοιους θέλουμε, μόνο ο Λαζόπουλος δηλαδή;

Τρίτη 19 Φεβρουαρίου 2008

Η αντίληψη του 4χρονου

Ρωτάει ένα παιδί: "Μπαμπά, αυτός ο κύλιος θα πεθάνει;"
Απάντηση του μπαμπά: "Όχι, παιδί μου, δε θα πεθάνει"
Ξαναρωτάει το παιδί: "Αν δεν πεθάνει, θα ζήσει;"

Περί αντίληψης της ανθρώπινης φύσης (συνέχεια).
Για να μην αρχίσω "από μικρό και από τρελό.....".

Απορεί κανείς πως αυτό που εύκολα αντιλαμβάνεται ένα μυαλό στην αρχή του δεν μπορεί να το συγκρατήσει και μετά, όταν μεγαλώσει-τρομάρα του. Κατά πάσα πιθανότητα, αυτό που ορίζουμε ως δυϊσμό, δυαδισμό, δυϊκό σύστημα, duality (όπως θες το λες, δεν έχει σημασία) δεν βρίσκεται στη φύση, απλά ήταν ωραίο εργαλείο για το πεπερασμένο μας νου.
Θεός-Διάβολος, Καλό-Κακό, Ναι-Όχι, 0-1, Νίκη-Ήττα, Άνδρας-Γυναίκα, Ζωή-Θάνατος, Μέσα-Έξω, Φως-Σκοτάδι, Μαύρο-Άσπρο.
Πάντα υπάρχει κάτι ενδιάμεσα, που δε γίνεται αντιληπτό, γι' αυτό και βολεύει όλους να μιλάμε με όρους απόλυτους. Πως είναι δυνατόν να βρούμε φυσικές λύσεις μέσα από την τεχνολογία, όταν η ίδια είναι στηριγμένη στο ένα και στο μηδέν; Χωρίς να είμαι ούτε ειδικός αλλά και χωρίς να τα καταλαβαίνω, αντιλαμβάνομαι ότι υπήρξαν κάπου κάποτε άνθρωποι που μίλησαν, είπαν αυτά που είδαν-θεωρίες σχετικότητας, χάους, fractals, ενοποιήσεις δυνάμεων, νανοφυσική, κβαντική πληροφορική. Η ερώτηση είναι απλή. Πόσα χρόνια πρέπει να περάσουν για να μπουν όλα αυτά στο DNA-όχι μόνο το δικό μου-αλλά και του βοσκού με το Ούζι στο Ατζερμπαϊτζάν; Τι πρέπει να γίνει για να γίνουν όλα αυτά κτήμα μου, γνώση της καθημερινότητας, της καθημερινής αντίληψης των βιωμάτων μας, στο κάτω-κάτω γνώση όλων;
Αυτό το "ενδιάμεσο", δε θα ήταν το πιο "φυσικό" να το βλέπουν όλοι οι άνθρωποι; Ίσως η πραγματική έννοια της Βαβέλ είναι αυτή κι όχι απλώς το γλωσσικό επίπεδο. Το αποδέχεσαι και προχωρείς.

Ο ενΟίδα (ενδιάμεσα χαράς και λύπης)

Κυριακή 17 Φεβρουαρίου 2008

Η ανθρώπινη φύση



Λίγοι άνθρωποι στον κόσμο πρέπει να είναι ξυπνητοί κι αυτοί θα είναι σε μια κατάσταση συνεχούς κατάπληξης. Οι υπόλοιποι εμείς ζούμε και πεθαίνουμε, κάτω από την πίεση να αναλύουμε - και να δικαιολογούμε-καθημερινά την απίστευτη ανθρώπινη φύση. Δύο έννοιες πλήρως ασύμβατες: Άνθρωπος και φύση.

Ό,τι είχαμε να πούμε, τα 'παμε, αλλά απάντηση δε δόθηκε. Προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός; Φιλόσοφοι, Διανοητές, Μελετητές και θεωρητικοί, Κοινωνιολόγοι και Ψυχολόγοι, άνθρωποι με μέγιστες δυνατότητες σκέψης ή με τεράστια αποθέματα γνώσεων, από τις απαρχές του είδους μας, δεν έχουν καταλάβει πιθανόν ούτε στο παραμικρό το τι γίνεται. Ή τουλάχιστον δεν το είπαν και σε μας, τους ταπεινούς του Τρίτου κόσμου, με τρόπο κατανοητό.
Τι σόϊ ζώο είναι ο άνθρωπος;
Καταρχάς είναι ζώο; Τι ένστικτα το κυβερνούν και πως καταφέρνει να κουμαντάρει έναν πλανήτη με άλλα ζώα, άλλα είδη, χωρίς φόβο και πάθος; Έναν πλανήτη που προϋπήρχε αλλά δε φαίνεται να τα καταφέρνει για πολυ ακόμα. Ποια φύση εξολοθρεύει το ίδιο είδος του και μάλιστα με όπλο το ίδιο εργαλείο που το ξεχωρίζει από όλα τα υπόλοιπα;
Ο ανθρώπινος εγκέφαλος δε φαίνεται να έχει όρια, ομοιάζει προφανώς με το μακροσκοπικό ή μικροσκοπικό σύμπαν. Αυτο-ορίζεται, αυτο-αναιρείται, έχει ήδη αυτονομηθεί από την ανθρώπινη ύπαρξη και σάρκα. Εδώ φτάσαμε να μιλάμε για matrix και εικονικές πραγματικότητες-διαδικτυακές, ανοίγοντας την ψαλίδα σκέψης ανάμεσα στους αντιπροσώπους του είδους σε τέτοιο βαθμό, που ήδη ορισμένοι υποβιβάζονται απ' το είδος αυτό καθαυτό. Ο δυτικός άνθρωπος-τι μαλακισμένη ταμπέλα-έχει αυτοανακηρυχθεί σε προστάτη του τρόπου σκέψης, των ιδεών και του χώρου δραστηριότητάς του, ενώ οι υπόλοιποι του είδους-που βιολογικώς πληρούν κι αυτοί τα κριτήρια-μάλλον κατατάσσονται σε κατηγορίες μεταξύ ανώτερων θηλαστικών και υπανθρώπων. Η εξέλιξη επομένως δεν ήταν ίδια για όλους. Δεν πειράζει να παραδεχθούμε ότι η δημιουργία πάσης φύσης ιδεολογίας-θρησκευτικής, πολιτικής, κοινωνικής, οικονομικής, φυλετικής-έγινε απλώς για να διαχωριστούν οι σκέψεις και τα μυαλά των ανθρώπων. Διαχωρισμός-Segregation.
Φτιάξαμε τα όρια και τους φράκτες μεταξύ μας, για να είμαστε άνετα, εμείς εδώ κι εσείς εκεί. Ξεχάσαμε όμως ότι ισχύει το "αυξάνεστε και πληθύνεσθε". Και γίναμε πολλοί, μέσα κι έξω μας. Και αυτοί οι φράκτες, τα πλέγματα που μας προστάτευαν, τώρα μας πνίγουν. Στριμωχτήκαμε, όχι μόνο στις πόλεις και χωριά, αλλά και στις ερήμους, τους πάγους και τους ωκεανούς. Η πίεση απαιτεί εκτόνωση, δεν είναι κάποιο ένστικτο ή κοινωνική επιταγή, απλός νόμος της φυσικής, εάν ισχύουν κι αυτοί οι κακόμοιροι. Κι εκτονωνόμαστε. Ο ένας στον άλλον, ο άνθρωπος στον άνθρωπο, στον υπάνθρωπο, στο Θεό του, στα ζώα, στα δέντρα, σ' ότι του προσδιορίζει το στριμωγμένο μυαλό του ως εχθρικό.
"Φτάνει κάποιος σε συμπέρασμα όταν έχει κουραστεί να ψάχνει". Επομένως, δε θα μάθουμε ποτέ πως φτάσαμε από τον αυτοπροσδιορισμό στην αυτοκαταστροφή της φύσης μας. Το σίγουρο είναι ότι αυτό έγινε πολύ γρήγορα. Ούτε 5000 χρόνια δεν αντέξαμε. Εκτός και εάν προσβλέπουμε σε μια μετεξέλιξη της ανθρώπινης φύσης. Και η ελπίδα είναι μέρος αυτής της σχιζοφρενούς φύσης.
Εν οίδα (με λίγη καθυστέρηση)